Henk Spaan: Hop, hop hop naar de buitenwijken

De intocht van Sinterklaas moet op de schop. De oude man scheen op een boot over de Amstel naar het Stadhuis te zijn gevaren en daarna een rondvaart door de grachten te hebben gemaakt. Langs de kant stonden veel Engelse, Italiaanse en Franse jongeren die net uit de coffeeshop waren gekomen. Er hing een wietgeur van jewelste. 
‘Kijk, Sint,’ zei een van de Pieten.

Henk Spaan: Groene zeep

Goede raad was duur. Mijn vrouw durfde ik niet meer lastig te vallen. Dit probleem moest ik helemaal zelf zien op te lossen.
Ik vulde de emmer in de douche.
Soms kon je merken dat ik vwo had gedaan. Weliswaar een jaar of acht, maar toch.

Henk Spaan: ‘Dekking zoeken onder de skatebaan’

‘De garage onder het plein voor ons flatgebouw keurde ik af: geen geschikte schuilkelder. Er mag niet eens een ziekenauto over het plein heen rijden. Veel te grote kans op instorting. Dat is het nieuwe bouwen. Vederlicht materiaal gebruiken ze zonder draagkracht, een mooie metafoor voor ons landsbestuur.’

Nieuwe roman Henk Spaan: Stappen Tellen ‘Schrijven is voor mij mijn hele leven lang het belangrijkst geweest’

Spaan woont sinds vier jaar op Zeeburgereiland, in de seniorenflat die model stond voor het boek. Gaat het er daar net zo aan toe als in het boek? “Mwa, ze hebben het wel vaak over ‘verbinden’, dat zijn termen waar ik jeuk van krijg.” Hij voelt zich natuurlijk wel gezegend met zijn schrijvende beroep, iets wat hij het liefst zo lang mogelijk wil blijven doen. “Schrijven is voor mij mijn leven lang het belangrijkst geweest. Het is een heel bevredigend gevoel om ’s morgens te beginnen met het schrijven van 500 woorden. Daarna ligt de dag voor je open.”

Henk Spaan: Afgunst

‘Trek aan de fok,’ schreeuwde ze. Ik trok aan de fok die de volle wind ving. Opeens gingen we veertig kilometer per uur en hingen we schuin. Uit doodsangst liet ik de fok los.’ Toch kijkt Henk Spaan met afgunst naar buiten, naar die gijpende mensen en hun zeilboten.

Henk Spaan: ‘Onmisbaar’

Door onduidelijkheid in een brief van Hugo de Jonge worden nu ook kantoorbediendes in ziekenhuizen met voorrang ingeënt tegen corona. Als Hugo de Jonge zich zou bemoeien met een tewaterlating, sloeg het schip al om terwijl het nog van de […]

Henk Spaan: Ab Osterhaus

Ik zit vaak op de hometrainer in mijn werkkamer. Op de televisie kijk ik intussen naar oude wielerkoersen en oude snookerwedstrijden op de Duitse Eurosport. Het leidt een beetje af want fietsen op een hometrainer is nog saaier dan snooker. […]

Bak vol patat

Bij IJmuiden is een veer van het Amsterdamse GVB dat je met auto en al over het Noordzeekanaal zet. Er kwam een man naar me toe met een betaalapparaat. Het apparaat haalde 1,30 euro van mijn rekening af. Hoe houden […]

Henk Spaan: Knetterstoned

Laatst stond er in Het Parool dat Zeeburgereiland saai was. Ik voelde me aangesproken. De Magere Brug op zaterdagmiddag is niet saai, nee hoor. Met veertig Japanners slingerend op een fiets is het heel opwindend om te proberen uit het ziekenhuis te […]

Henk Spaan: Domme meter

Mijn energieleverancier met een naam als een Zweeds matrassenmerk schreef in één klap 715 euro van mijn rekening af. Wat doe je? Je belt de klantenservice in de wetenschap dat die wordt bemand door vrouwen die een geplastificeerd protocol voor […]

Column Henk Spaan: Instinker

Gezien het onderwerp van deze krant, LEEF, leidde mijn geheugen me terug naar ons eerste huis in de stad. Mijn ouders kwamen uit Haarlem, verhuisden na hun huwelijk naar een dorp in Noord-Holland en na een jaar of tien tussen […]