Lijkwagens rijden door de stad

Het telen duurt zeven tot elf jaar, in de volle aarde, en daarna zagen we ze bij de enkels af, hangen er ballen en slingers in alsof het lelijke dingen zijn, laten ze een tijdje verdrogen en slepen ze de deur uit, lamenterend over het door onszelf veroorzaakte spoor van naalden. De goede bedoeling is dat de stad duizend…lees verder op de brugkrant.nl

Een bouwwerk dat na een renovatie nooit meer openging

Uit de paar geschreven bronnen die de tijd nog prijsgeeft, ontkomen aan de Grote Internetimplosie van 2323, waarin bijna alles wat digitaal was in enkele dagen verdween alsof het nooit had bestaan, valt te reconstrueren dat het de vergeten ‘Piet Heintunnel’ betreft onder een water dat destijds met ‘Buiten-IJ’ werd aangeduid. Het was een nieuw bouwwerk dat om onduidelijke redenen gerenoveerd moest worden, nooit meer openging en werd vergeten. 

Sympathiek tuintje

Ondergrondse afvalcontainers leggen de gemakzucht van de mens bloot. Zo hardnekkig is de sluikstort (een geweldige ambtelijke term voor het straffeloos achterlaten van troep) dat handhavers eraan voorbijrijden, meldingen pas na vijf maanden worden beantwoord en daders niet eens meer de moeite nemen hun adresstickers los te peuteren van de achtergelaten webwinkeldozen.

‘Alsof het oorlog is’

De Afdeling Omleidingen had genoeg verkeersborden met de letter B voorhanden om een ontvangstcomité te bouwen op de kruising, maar het echte verkeersbord blijft verborgen. De algoritmes van Google Maps laten iedereen die naar het oosten wil omrijden via het noorden, wat om veel redenen onverstandig is, maar kennelijk handig voor de stad.

Het ambtelijke verschil tussen ‘schoon’ en ‘vuil’

Ooit deed ik een poging het vuil te begrijpen dat de stad onwaardig door de straten waait, en ik stuitte op een ‘afvalregisseur’ die er ‘wat wijken had bijgekregen’, en op het ambtelijke verschil tussen de afdelingen ‘schoon’ en ‘vuil’, met elk hun eigen aansturing. Amsterdam wil in 2050 ‘afvalvrij’ zijn, staat in het ‘afvaloffensief’…