Jackson was er, maar ook Marley, Jazz, Ronja, Moos, Lotta, Frodo, Onyx, Quibus, Pepper, Teuntje, Zus en nog veel meer honden. Ze zijn met hun baasjes naar het Diemerpark gekomen voor een foto. “Er moet echt wat gebeuren.”
Deze groep hondenbezitters wil in het Diemerpark meer ruimte waar honden los mogen lopen. Op zaterdag 16 maart verzamelden ze zich op de heuvel – vanaf de brug bij de Diemerparklaan recht omhoog naar het onverharde pad dat het park doorkruist – voor een foto, die ze overhandigen aan Rick Vermin (GroenLinks) van het dagelijks bestuur van stadsdeel Oost.
Anne-Marie is initiatiefnemer. Ze zegt: “We beogen een veilig en schoon gebied waar honden vrij kunnen spelen zonder overlast te veroorzaken.Bovenop de heuvel, ver van de geasfalteerde fietspaden.” Met haar honden Ronja en Lotta wandelt ze veel in het Diemerpark. Nu is ze met onder meer het stadsdeel in gesprek over een andere indeling van de uitlaatstroken. “Ik ben ervan overtuigd dat we een goede oplossing kunnen vinden voor alle gebruikers van het park, voor wandelaars, hardlopers, fietsers, honden en de dieren die in het park leven. Ik denk bijvoorbeeld dat de ecologische ARK-zone beter beschermd moet worden.”
Flip hoopt dat de actie zoden aan de dijk zet. Hij is met hond Jazz de heuvel op gelopen. “We wonen verderop in Oost, maar dit is zo’n fantastische plek dat ik hier het liefst iedere dag kom. Ik gun een hond veel ruimte en vrijheid.”
“Ik hoop dat de hond straks op dit plateau zonder restricties los mag,” zegt Sanne. “Eventueel alleen van oktober tot april.” Nicole, die met Onyx gekomen is, knikt: “De uitrenplaats is smal en langwerpig, terwijl honden juist in cirkels rennen. En de strook is bovendien kort, ze zijn er in drie minuten doorheen.” De poep ruimen beide dames op. Stellig: “Altijd. Het is smerig als je het niet doet.”
Hanneke en Olav gunnen hun Frodo ook ruimte. “Er komen steeds meer honden, maar het lijkt wel of mensen daar steeds negatiever tegenaan gaan kijken. Terwijl het juist een lust is. Vogelspotters horen we wel eens klagen, alleen die zien we niet zo veel.”
Overdreven
“Het is absurd dat honden hier niet vrij mogen lopen”, zegt Hennie stellig, terwijl hij Quibus over de kop kroelt. “Het argument is dat honden graven, dat kan het park niet aan. Maar ze graven lang niet zo diep als de duizenden konijnen die hier wonen.” Handhavers vindt hij overdreven. “Er zijn geen andere plekken meer waar we terecht kunnen, de bouwterreinen verdwijnen van IJburg.” Hij vertelt dat het hondengebeuren ook een belangrijk sociaal aspect heeft.
Dat blijkt als de verslaggever op een zondag met een vriendin door het park wandelt. Hondeneigenaren staan er in kluitjes bijeen. ‘Hee, heb jij nu ook een hond?’ ‘Is dat een ridgeback? Wat staat hij hoog op de poten.’ ‘Heet-ie Tommie? Het ís ook echt een Tommie.’ En passant bespreken ze het leven. Veel hondeneigenaren hebben zich verenigd in een appgroep waarin (behalve vragen als ‘Kun je Bart met Humphrey toevoegen?’) vooral waarschuwingen voor handhavers voorbijkomen: ‘Handhavers op snorfietsen bij sportpark.’ ‘Politiewagen vanaf de Nesciobrug het park in’.
Poep
Connie en Han zijn nog nooit bekeurd, maar willen met hun Igor – ‘dat betekent krijger’ – zo min mogelijk overlast veroorzaken. “Poep ruimen we op en we laten ’m nooit los bij het strandje.” Het park wordt toch vooral gebruikt door mensen met honden, vinden ze. “Wij zijn degenen die het park gebruiken.”
Annelies woont op Steigereiland. Terwijl ze de drol van haar hond Marley én twee eerder gelegde van andere honden in een zakje schraapt, zegt ze: “De uitrenstrook achter de Design Strip dreigt te verdwijnen, dat wordt een wandelboulevard. Waar moeten wij dan heen met onze hond? We gaan wel vaak naar het park, maar dat is voor de vroege ochtendronde erg tijdrovend. Honden vinden het leuk om met andere honden te spelen. Dat kan alleen als ze los zijn.”
Jessica knikt, dat laatste beaamt ze. Maar ze is ook kritisch op haar medehondenbezitters: “Het ligt hier bezaaid met poep, er zijn er toch die het niet opruimen. Zó smerig.”
Dan ontstaat rumoer. In de Diemerparklaan wordt een autootje van de gemeente gespot. Handhaving? Een aantal honden wordt al aan de riem gesnoerd. Maar het is vals alarm, het blijkt parkeerbeheer. Wie wel met een loslopende hond gesnapt wordt, moet 140 euro lappen.
Reacties:
Dat doet-ie anders nooit
“Wat me vooral stoort, is dat hondenbezitters niet op de regels aan te spreken zijn”, zegt Erik, die vaak in het Diemerpark fietst en wandelt. “Mijn dochter, toen vijf, is eens belaagd, ik ben op de fiets door een hond achterna gezeten. Je schrikt toch… je weet niet wat een hond gaat doen. Als je er wat van zegt, krijg je een hele vervelende reactie, in plaats van ‘sorry ik ben fout, ik doe mijn hond onmiddellijk aan de lijn’. Terwijl heel duidelijk is wat de regels zijn. Als je in de stad woont, heel dicht op elkaar, moet je je goed afvragen of je wel een hond wilt.”
‘Het is een ramp’
“De Algemene Politie Verordening is duidelijk genoeg”, zegt Martin Melchers, stadsecoloog en maker van boeken en films over stadsnatuur. “Honden moeten overal in Amsterdam aangelijnd zijn, behalve in daarvoor aangewezen afgerasterde gebieden. Nederland loopt hopeloos achter wat betreft hondenbeleid. Het is een roofdier en hoort niet vrijlopend in de stad en de natuur thuis. Honden zijn zeer schadelijk in de natuur. Ik ben in de laatste restjes natuur van Amsterdam bezig met film, en gebruik cameravallen die gaan opnemen als er een dier langsloopt. Overal verschijnen honden in beeld, ook waar borden staan met verbodsbepalingen. Sommige boswachters vragen mijn filmpjes op omdat hondenbezitters steevast ontkennen dat hun hond losloopt. In het havengebied neemt de soortenrijkdom af omdat er overal honden worden uitgelaten Daar is de laatste in Amsterdam broedende wulp vorig jaar verdwenen. Om over alle bijtincidenten nog maar te zwijgen, vraag maar op de eerstehulpposten. Het is een ramp.”