Regen en wind teisterden Brazilië. Er was ook een Kruidvat in Brazilië. Ze liep naar binnen en zag dat de bewaker haar opnam. Hij schatte de kansen in dat hij hier met een winkeldievegge te maken had. Ze treuzelde bij blokjes voor de vaatwasser. Niet omdat ze overwoog een doos in haar tas te stoppen. Ze kon gewoon moeilijk besluiten welk koopje het beste koopje was.
De bewaker keek over het rek vol deodorant met haar mee. Zo opvallend mogelijk liet ze uiteindelijk een zak met vaatwas-capsules met drievoudige power shot-werking in haar mandje glijden. Het spul beloofde zelfs de binnenkant van de vaatwasser bij iedere beurt aan te pakken…
Hij leek nog niet overtuigd, want bij de make-upremover stond hij ineens naast haar. Ze glimlachte maar een keer naar hem. Natuurlijk lachte hij niet terug. Het had haar alleen nog maar meer verdacht gemaakt. Hij zat met zijn hand aan zijn oortje. Of was het geen oortje? Had hij gewoon jeuk?
Ze liep maar door. Ze moest nog langs heel veel rekken. Er stond veel dat ze misschien nodig had, maar ze raakte niets meer aan.
Waarom keek hij niet naar die twee vrouwen daar? Ze aten gewoon drop uit de open snoepbakken. Ze ging achter hen staan in de hoop dat het de bewaker ook op zou vallen.
‘Er is gisteren zoveel regen gevallen als normaal in de hele maand oktober.’
‘Nou, ik hoorde dat het net zoveel was als de inhoud van het IJsselmeer.’
‘Dat kan niet.’
‘Ze zeggen het.’
Weer die hand in die bak.
Ze belde Frank, wilde vragen of hij misschien nog iets nodig had, maar hij nam niet op. Het was vanmiddag open huizenmiddag herinnerde ze zich. U belde Frank van het makelaarskantoor Franks Houses & More, laat een boodschap achter dan bel ik u zo snel mogelijk terug.
Straks hoefde het niet meer.
Ze stopte haar telefoon weg en pakte ook een muntdropje uit de bak. Hij lag net op haar tong toen de bewaker eraan kwam. Snel schepte ze een puntzak vol met allerlei soorten. Griotten en dubbelzout, katjes en munt en honing…
Met het snoep en de vaatblokjes in een plastic tas waar ze twintig cent voor had moeten betalen wachtte ze daarna bij de tramhalte. In de regen natuurlijk.
