Dromen over een onbewoond eiland

Hoeveel onbewoonde eilanden in Nederland kent u? Waarschijnlijk geen enkel, maar mocht u toch tot een antwoord komen: hoeveel daarvan staan er op dit moment te koop? Die had u goed: dat is er één. En wie hebben er een prachtig uitzicht op dit eiland denkt u? Inderdaad, chapeau, u denkt logisch na, IJburgers. Kijk richting Durgerdam en dan ligt daar midden in het water een stukje land. Een stukje land dat vanwege de vuurtoren die erop staat de originele naam Vuurtoreneiland heeft meegekregen.

Dit stukje land maakt deel uit van de Stelling van Amsterdam, maar aangezien wij de laatste jaren weinig worden aangevallen heeft het eiland zijn functie enigszins verloren. Het is eigendom van Staatsbosbeheer. Nu hebben die zich in de afgelopen jaren vooral geconcentreerd op de aanwezige natuur en wat minder op de aanwezige gebouwen. Sterker nog, de ‘unieke monumenten van militaire en waterstaatkundige techniek’ zoals ze die zelf afficheren zijn volledig in verval geraakt.
Gelukkig ontbreekt het Staatsbosbeheer in deze kwestie niet aan zelfinzicht. Zo staat er op hun site te lezen: “De expertise van Staatsbosbeheer is het beheer van natuur en landschap. Gebouwen onderhouden en exploiteren, daar zijn anderen beter in.”

Toch is het te makkelijk om Staatsbosbeheer volledig de schuld in de schoenen te schuiven, want waar zijn ze achter gekomen? Ik quote weer hun eigen site: “Door weer en wind gaat de toestand van de half ondergrondse gebouwen steeds verder achteruit.” Tja, weer én wind, dat zijn natuurlijk elementen waar je het als Staatsbosbeheer erg moeilijk mee hebt. Alle begrip. Alle begrip.

En zeg niet dat ze niet leren van hun fouten. Nee, nee, dit voortschrijdend inzicht heeft Staatsbosbeheer doen besluiten op zoek te gaan naar een partner. Jawel een partner. En dus staat er ineens een eiland te koop.

Bij zo’n bericht worden natuurlijk alle radertjes in je hoofd geactiveerd en start het dromen over alle mogelijkheden die een onbewoond eiland biedt. Welk prachtig paradijs er zou kunnen verschijnen, omringd door water, met aan de ene kant uitzicht op het pittoreske Durgerdam en aan de andere kant de moderne skyline van IJburg.

Toch is deze droom niet half zo mooi als hij lijkt. De gebouwen zijn monumenten, maar worden wel door jou gerestaureerd. Het moet een openbare plek worden, maar te veel mensen mogen er niet komen. Horeca misschien, maar dan zeer kleinschalig. Recreëren zou kunnen, maar o wee als het de natuur verstoort.

Maar het allerergste lijkt me toch wel dat je het eiland deelt met je partner Staatsbosbeheer in weer én wind.