De Rode Klauw
Een show over macht, beeldvorming en de maakbaarheid van identiteit.
“Zeg voor een keer in je klote leven je klote tekst GOED!“ schreeuwt een woedende Recep Tayyip Erdogan in een middelgroot theater tegen zijn doodsbange topacteurs. Foeterend loopt hij de backstage in om een eenzame Turkse peuk te rollen.
Zijn coltrui kriebelt en zijn schrijfhand zweet. “Wie ben ik? Wat ben ik? En wat ben ik in godsnaam aan het maken?” mompelt hij terwijl hij zijn snor gladstrijkt in het licht van een theaterspiegel. En voelt hoe de blik van de hele theaterwereld op zijn schouders drukt. Erdogan heeft nog zeven dagen voor de première van zijn toneelstuk. En oh boy, het is nog helemaal niet goed.
In De Rode Klauw zien we Erdogan struggelen met de wereld en zijn plek daarin. Alles in een poging het toneelstuk dat bepaalt hoe hij herinnerd zal worden tot een goed einde te brengen.
Ja. Net als in Birdman.
Maar dan met Erdogan.