Tijdens het WK reis ik iedere dag naar café Polder, waar Roelof de Vries van de Nieuws BV op me zit te wachten met ‘Piep’, zijn imaginaire vriendje en tevens microfoon, om samen een WK-blokje voor de radio op te nemen. Ik neem dan de trein naar station Science Park, misschien wel het lelijkste station van Nederland. Perrons zonder enige bescherming tegen de elementen, veel ijzer en beton. Als ik uitstap, zie ik als eerste het prachtige veld van Zeeburgia, een fantastische naam voor een voetbalclub. Een oud-buurtgenoot uit Betondorp was er naar eigen zeggen door het bestuur genomineerd als ‘vrijwilliger van het jaar’. Hij zei: ‘Dat mag ook wel een keer als je er iedere dag naartoe fietst.’
