Frank had een plan. Als ze nou eens een barbecue organiseerden. Hij zou de worsten kopen en wanneer iedereen dan eigen drank meebracht, kon het reuze-gezellig worden. Zo kon iedereen van het makelaarskantoor elkaar beter leren kennen; heel ongedwongen.
Het was nu al een week lang twintig graden of meer geweest. Dan gaat het kriebelen.
‘Maar wat als het gaat onweren… In Nederland gaat het altijd onweren…’
‘Niks aan het handje. Een partytent erbij en hoppa.’
‘Ik weet niet hoor.’
‘Jawel, dat wordt gewoon leuk.’
‘En dan van die vieze aangebrande worsten eten zeker.’
‘Dat moet je heel anders zien.’
‘Hoe dan?’
‘Het is een oer-gevoel. Voor je eigen eten moeten zorgen. Rauw vlees eten, of, bijna rauw vlees dan.’
‘Aangebrand, ik had het over aangebrand.’
‘Bij mij branden nooit worsten aan. Echt niet. Gewoon een kwestie van erbij blijven en je niet af laten leiden.’
Mokkend liep ze naar de keuken. Waarom ging Frank niet samen met haar iets leuks doen? Iets romantisch… Waarom dat hele kantoor erbij halen? Kon ze weer een avond prietpraat aanhoren en anderen dronken zien worden.
Ineens voelde ze: ze zou niet meedoen! Ja, ze zou Frank met zijn worsten alleen laten en hem veel plezier wensen. Dit was een mooi moment om eindelijk een stilteweekend voor zichzelf in te lassen. Ze zou zich terugtrekken op een willekeurige natuurcamping en alleen de natuur horen. Haar telefoon ging uit. Geen computer mee. En veel sapjes drinken, misschien viel ze nog wel af ook… Ze werd steeds enthousiaster. Ineens leek niets mooier dan slakken te horen kruipen en gras te zien wuiven, ze zou veel tijd nemen om alles gedetailleerd in zich op te nemen.
‘Ik heb ook een plan,’ zei ze toen ze de kamer weer in kwam. Ze voelde zich strijdlustig en ze deelde Frank mee dat ze niet mee zou doen met de barbecue en dat ze dit weekend ging mediteren. Alleen, op zichzelf, zij en de natuur. Hij keek haar aan. De lach op zijn gezicht veranderde in een grimas en toen begon hij te lachen; heel hard, veel te hard voor de buren ook.
Hij bracht hikkend uit dat hij dat heel graag wilde zien. Heel erg graag!
Ook goed, als hij niet normaal kon doen… Ze probeerde het strijdlustige gevoel niet te verliezen. Zij zocht de stilte op en als het moest zou ze de hele zomer zwijgen…