December is een drukke maand. Voor iedereen. Ook voor ouders. Dat begint eigenlijk al in november. De ene sint heeft zijn hielen nog niet gelicht, of de volgende komt er al weer aan. Het snoep dat met Sintermaarten is opgehaald, gaat zo in een paar ladingen de schoen in, dus dat is nog wel te doen. Maar dan komen de speelgoedgidsen die mijn kinderen geheel inkleuren. Alles wat ze willen hebben, omcirkelen ze. Daarom hebben we de afspraak gemaakt dat ze alles doorkrassen wat ze níet willen hebben. Zo blijft de gids heel netjes.
Een paar weken later is het Kerstmis. Dan vindt zich een psychologische krachtmeting plaats die een heel jaar voorbereiding heeft genoten. Wie krijgt eerste kerstdag, hoe duur mag het diner zijn en wie betaalt mee, mag de nieuwe vriendin van papa er bij zijn, wie neemt oma, et cetera.
Vroeger ging ik naar de kerk en met kerst zag ik altijd nog een Sint: kardinaal Simonis. Ik zong in het kinderkoor van de kathedraal. Maar Simonis bleek wel een nepsint. Hij gaf nooit cadeaus maar wel preken en hij was helaas nooit zijn boek kwijt. Wij verdreven onze puberonlusten met kardinaaltje pesten: “Kardinaal Simonis, wat heeft u toch tegen homo’s? Jezus zegt: hebt uw naaste lief. Als degene naast je toevallig een homo is (hihihhi).” Maar hij lachte nooit, ook niet met kerst.
Ten slotte het oudejaarsfeest. Hef je het glas met een berustende tevredenheid, dan heb je geluk. Maar misschien klinken de knallen als dreunen in je verlangend hart. In januari zijn er altijd veel aanmeldingen bij psychologen. Goede voornemens, grenzen die worden getrokken. De politie heeft het ook druk. Zoveel mooie spullen in de etalages en zo weinig geld… En daarbij, familiebezoeken in december willen nog wel eens fysiek uit de hand lopen, vooral als de alcohol rijkelijk vloeit. Ik herinner me een man die zijn broer in elkaar had getimmerd. Als een hoopje ellende bracht hij de donkere dagen door in de politiecel. Hij bleef maar herhalen waarom hij onuitgenodigd op het kerstdiner was verschenen: “het was de kerstgedachte…ik wilde gewoon even dag zeggen”.
En wat verwacht je met al die stress, de kinderen zijn ook drukker dan anders. Niet voor niets wordt er in de regel nooit met Ritalin (een medicijn dat wordt gebruikt bij ADHD) gestart in december. Bijna alle kinderen zijn zo hyper dat de meeste ouders graag een pilletje tussen de pepernoten zouden leggen. Maar dan weet je niet of het ADHD is, of HDDD (heel druk door december).