Zaterdagochtend 14 april. Aan de ontbijttafel. Coach Jeroen kijkt op een excelsheet ‘schema ME6’. De wedstrijd begint om 11.15 uur, thuis tegen Haarlem. Altijd lastig.
ME6 is een vrolijk en fanatiek team dat bestaat uit negen enthousiaste meiden: Caroline, Evie, Ezra, Floortje, Juno, Rosa, Rosa-Jane, Sacha en Yara. Ze spelen zes tegen zes, dus dat vraagt om een schema waarin iedereen eerlijk aan bod komt.
In het schema staan ook de taken: vandaag zorgt Evie voor fruit en Juno voor het ‘pauzedrinken’. De moeder van Sacha fluit.
Dan de opstelling. Er zijn geen afmeldingen. In het schema staat wie keept in welke helft. De meiden keepen liever niet. De afspraak is daarom dat wie keept, in de andere helft niet hoeft te wisselen. ‘Vergeet de keeperstas niet!’ Die staat bij ons. Omdat dochter Caroline in de eerste helft keept, is die na de vorige wedstrijd met ons mee naar huis gegaan.
Op het veld, inspelen. Van de tegenstander nog geen spoor. Dan klinkt: ‘Jullie club is moeilijk te vinden!’ We gaan beginnen, Haarlem heeft geen tijd meer voor de warming up. Vergroot dat de kansen van ME6? De meiden doen hun yel, op het einde alle sticks omhoog: ‘We worden kampioen!’
Het is spannend, zegt een moeder. Ze zijn goed, zie ik. Van de F-jes 3 tegen 3, naar de meisjes E. Ik zie ze nog staan in Amstelveen: staren naar de vliegtuigen. Maar nu, ze zijn fanatiek! Er is spelinzicht, er wordt goed verdedigd en gescoord. De trainers op woensdag doen goed werk!
De wedstrijd zelf? Aan elkaar gewaagd. IJburg is beter in de tweede helft. Ze halen een kleine achterstand in en eindigen daardoor gelijk: 3-3. Tevreden naar huis. De coach geeft de stand met de smart phone door en kijkt voor de laatste keer vandaag op het schema. Wie neemt de keeperstas mee? Rosa. Tot volgende week! Uit tegen Mijdrecht. Altijd lastig.
Door Ans Davids
Lees ook:
Versnelde aanleg twee extra sportvelden in Diemerpark (24-04-2012)
Team M8D1, AHC IJburg: ‘Echt vriendinnen geworden’ (03-05-2012)