En opeens lees je het ergens! Mijn biologische klok blijkt tikkende te zijn. Ik vroeg me al af wanneer dat zou gebeuren, maar het is dus al gaande. Wel goed dat de pers zich bezighoudt met dat klokkie van mij. Leuk ook. Het is namelijk best grappig om iets over jezelf te lezen, zo leer je dat persoontje in de spiegel een stuk beter kennen. Sommige dingen wist ik gewoon echt niet over mijzelf. Dat ik kinderen heb bijvoorbeeld.
In België vragen de mensen steeds hoe het gaat met dat lieve zoontje van mij. Goed dat ze dat doen, want ik vergeet dat zelf steeds. Het is zo een stil ventje dat ik niet eens door heb dat hij bestaat. Ik spaar ook vorken las ik ergens, maar dat heb ik misschien zelf wel verzonnen. Het is namelijk ook wel een beetje waar. Ik heb er ongeveer tien. Soms voel je je een beetje jarig als er weer ergens iets geks over je staat geschreven want alle vrienden bellen meteen op om te vragen of het echt waar is of om je gewoon uit te lachen. Dat is waar vrienden voor zijn, toch? Mijn vrienden zijn daarin de beste; ze lachen mij met alle liefde uit. Goeie jongens zijn het. Er is ook weleens onzin die ik in deze column heb geschreven terug in mijn gezicht gesmeten. Volgens mij heb ik een keer geschreven dat De Jeugd uit elkaar gaat na dit album. Dat vond ik zelf best grappig maar sommige mensen konden dat niet per se waarderen. Dat geeft verder niet want waar je waarde aan hecht verschilt per persoon. Sommige mensen gaan bijvoorbeeld heel lekker op het kijken van televisie in hun zuurverdiende vrije tijd. Ik niet. Ik spaar vorken, zorg voor mijn zoontje en luister graag naar de biologische klok die heerlijk doortikt terwijl De Jeugd ermee stopt.