De pandemie was voorbij, de cafés gingen weer open. In café De Avonden aan de Middenweg was het meteen weer business as usual. Er waren er een paar weggevallen, maar je zou kunnen zeggen dat Betondorp er weer klaar voor […]
Versoepelingen
Het is maandag, de dag voor mogelijke versoepelingen. Ik denk dat ik dit opschrijf om me er later over te verbazen. Het leven in Wormer is inmiddels Kafka. Na de kerstvakantie kwam corona en gingen we tien dagen in quarantaine. […]
Marcel van Roosmalen: ‘Wereldkampioen’
Max Verstappen werd wereldkampioen. Het was vooral een feest voor de provincie.De verpleging had de gang in het verzorgingstehuis in Limburg waar mijn moeder haar dagen slijt versierd. Er hing een Max-vlag, oranje met veel letters. De stemming was opgetogen. […]
Marcel van Roosmalen: ‘Expresso’
Een schoonmaakster, in Amsterdam heel gewoon, is in ons dorp geen luxe, maar een gebrek. Een teken dat je het huishouden zelf niet aan kunt. De zevende schoonmaakster woonde haar hele leven in het dorp, al 57 jaar. Ze zette zich […]
Marcel van Roosmalen: ‘Niet gek’
Mijn moeder werd negentig, een onwaarschijnlijke leeftijd. Ze is dementerend en wordt met medicijnen kalm gehouden in een tehuis in Mook. ‘Koest’, zeggen de Limburgse verpleegkundigen. Nou ze was inderdaad erg koest. ‘Dit is uw zoon,’ zei een verpleegkundige toen we […]
Marcel van Roosmalen: Metro
De burgemeesterswoning in ons dorp stond te koop. Een groot monumentaal pand, waar al jaren geen burgermeester in woont. We passeerden het tijdens een wandeling. Het dorp is een lintdorp, dus je passeert het feitelijk altijd als je aan het […]
Marcel van Roosmalen: Gezellig
Ik schrijf dit de dag nadat Nederland werd uitgeschakeld door de Tsjechen. Er werd vooraf een enorm beroep op me gedaan om die wedstrijd ouderwets te bekijken op een groot scherm. Dat zou goed zijn voor de horeca, bij wie, […]
Marcel van Roosmalen: Groen
Waarom is groene energie zo lelijk? En waarom veroorzaakt het zoveel overlast? Met enige jaloezie kijk ik naar het verzet tegen windmolens in IJburg en omstreken. Hier, in de periferie, ondergaan de mensen de energietransitie zoals ze alles ondergaan. Op […]
Marcel van Roosmalen: Gewoon informeren
Vitesse moest in de finale van de KNVB-beker tegen Ajax. Het was een beetje alsof ik tegen mijn oude buurt Betondorp speelde. Je hoorde ze er niet over, het hield ze niet bezig. Ajax won, natuurlijk won Ajax. Een dag […]
Marcel van Roosmalen: Chorizoborsten
Toen ik nog in de Pijp woonde mocht ik, zittend in het raam, ooit een ruzie over barbecueën meebeleven. Die van linksonder wilde zijn barbecue niet uitmaken nadat ze van achter de heg last van de rook kregen. Het begon […]
Marcel van Roosmalen: Burgerhulp
Dat is dan weer het fijne van Amsterdam: het wordt tenminste niet afgesloten na strenge nachtvorst. In mijn dorp zitten we met de ‘burgerhulp’, mede-bewoners die onbezoldigd de overheid een handje helpen. Dieptepunt was de keer dat mijn taxi zich […]
Marcel van Roosmalen: ‘Wa-blief?!’
Een verslaggever van de NOS moest de arme Perr Schuurs, verdediger bij Ajax, zo nodig ondervragen over zijn eerste jaar in ‘de grote stad’. Waar hij vandaan komt – hij is gehaald bij Fortuna Sittard dan weet je het wel […]
Marcel van Roosmalen: De horeca
We kregen eters en hadden voor het eerst afgehaald bij een echt restaurant. Het was toch anders dan uit eten. Ik was er weer ingetrapt. Met Sinterklaas had ik twee Playmobil poppenhuizen besteld, daar was ik een hele nacht mee […]
Marcel van Roosmalen: ‘Gewoon sier’
Al sinds het einde van de zomer wordt er ’s nachts op de parkeerplaats naast ons huis vuurwerk afgestoken. Leah van Roosmalen (3) panikeert dan volledig. Vader boos naar buiten. Het bleek te gaan om twee volwassen mannen, ze schrokken ervan.‘Het […]
Marcel van Roosmalen: ‘Ik zag hem weer’
Dit stukje schrijf ik de maandag nadat Ajax met 0-13 bij VVV Venlo won. Ik heb net naar twee interviews met VVV-trainer Hans de Koning gekeken. De man maakte een montere indruk. Hij zei iets in de trant van ‘kan […]
Marcel van Roosmalen: Standaardvraag
Ik sprak een hoogleraar die vroeger in Krommenie woonde. Hij zei over de Zaanstreek dat hij en zijn vrouw drie per week uitgebreid tafelden. Op zaterdagen, zondagen en woensdagen gingen ze er echt voor zitten. “En je kind groeit daar […]
Marcel van Roosmalen: Horeca-beleefdheid
We aten bij het Huis met de Pilaren in Bergen. Jacques Brel trad er in 1964 op, het was niet helemaal zijn ambiance. Geschreeuw, gedoe. Michel van café-restaurant De Avonden en zijn vriendin en een vriend en diens vriendin zaten er […]
Marcel van Roosmalen: Besmet
Een vriend stuurde een foto van café-restaurant Frankendael, waar we honderd keer of vaker koffie dronken, maar nu nooit meer. Ik heb daar vaak geprobeerd te werken, de gedachte was dat het leven dan op me af kwam, maar het […]
Marcel van Roosmalen: Hiroshima
Ik kwam de afgelopen tijd met enige regelmaat in Studio Desmet. Ze doen daar nu radio en televisieopnames, de sfeer is er altijd gemoedelijk. Decors blijven er ook na een programma nog even hangen.De eerste keer dat ik er kwam […]
Marcel van Roosmalen: De kudde
‘Kijk een boa,’ zei mijn dochter van drie. Ze kan de koeien al van de schapen onderscheiden en dus ook de boa’s van de gewone mensen. ‘Wat veel boa’s, hè?’ ging ze verder. ‘Een hele kudde.’Het waren inderdaad veel ambtenaren […]