Ellen Mookhoek is misschien wel de bekendste stadstuinierder van Amsterdam. Ze is bij twintig moestuinprojecten betrokken, geeft adviezen en workshops. De komende maanden leidt ze Wildplukwandelingen in Amsterdam, waarbij het draait om het plukken van eetbare planten. de Brug liep mee in het Flevopark.
“Fluitekruid is eetbaar, maar ik pluk het eigenlijk nooit,” zegt Mookhoek bij de ingang van het Flevopark tegen de vijftien deelnemers. Ze staat voor het bruggetje naast een stukje groen. “Je kunt hem makkelijk verwarren met gevlekte scheerling die zeer dodelijk is.” Een nuttige waarschuwing zo aan het begin van de Wildplukwandeling. Eet alleen een plant als je zeker weet welke soort het is, is het advies.
Look zonder look
In hetzelfde groenstrookje staat ook look zonder look. “Dat is heel lekker,” vindt Mookhoek. “Proef allemaal maar een blaadje.” De deelnemers buigen zich over de plant en steken voorzichtig een stukje in de mond. De blaadjes ruiken naar ui en hebben een licht bittere smaak.
“Wat nou als hier een hond heeft gepist,” vraagt een deelnemer. “Dat zou je ruiken,” antwoordt Mookhoek vanuit het groen. Haar rode kaplaarzen steken mooi af tegen de lichtgroene ondergrond. “Voor hondenpoep moet je wel echt uitkijken. Bestrijdingsmiddelen gebruikt de gemeente bij mijn weten niet. Gif in de grond nemen planten niet snel genoeg op om boven de norm te komen. En dan heb je nog uitlaatgassen… Daarvan is het een groter gevaar dat je ze inademt.” Klare taal. “Bovendien,” voegt Mookhoek toe, “de groenten die je in de supermarkt koopt, komen meestal uit landen waar veel met bestrijdingsmiddelen wordt gewerkt, dus die zijn niet per se gezonder.” Mookhoek doet zelf aan wildplukken om het hele jaar door verse groenten met een volle smaak te kunnen eten.
Brandnetelsoep
Als we verder lopen stuiten we op brandnetel. Het topje van de brandnetel is volgens Mookhoek nu op z’n lekkerst. Je plukt hem met handschoenen en haalt de brand eruit door de plant in heet water te dompelen. Van brandnetel kun je bijvoorbeeld soep maken of pesto. De plant heeft een lichte, frisse smaak. “Het kost me ongeveer een half uur om toppen te plukken voor een maaltijdsoep. Voor 1,5 liter soep heb je genoeg aan een vergiet vol. Ik fruit meestal ui en aardappel in roomboter, dan doe ik bouillon erbij en de brandnetels. Ik kook het twintig minuten. Heerlijk!”
Hondsdraf
Verderop, bij het speeltuintje, proeven we hondsdraf. Deze plant heeft kleine paarse bloemetjes en groeit laag bij de grond. Hondsdraf ruikt een beetje naar lavendel, vindt een deelnemer. Geconcentreerd staan de mensen te ruiken en te proeven. Sommigen maken aantekeningen.
We lopen langs de inheemse berenklauw waarvan de zaden lekker schijnen te zijn, we eten de pinksterbloem, we proeven de bloemblaadjes van de wilgpeer, de paardenbloem, kleefkruid, bijvoet, berkenblaadjes, meidoorn, zevenblad. Helemaal aan de andere kant van het park eten we smeerwortel en daslook. Anderhalf uur later staan we weer bij de ingang van het park. Naar de supermarkt voor groenten hoeven we vanavond niet meer.
De volgende Wildplukwandeling is op 3 juni. Kijk voor meer informatie op www.debredemoestuin.nl
Lees ook:
Poeltjes voor de rugstreeppad (23-04-2012)