De tv is weggewerkt achter een schilderij. Zo’n apparaat past niet in het interieur van het honderd jaar oude schip Ero van Han en Netty. Zij kozen bewust voor oude, gebruikte materialen. Dus een echte houten vloer, ‘geen plastic’ zoals laminaat. De kastjes komen uit drukkerijen, ook een oude toonbank is nuttig in gebruik.
Eenmaal aan boord van het 26 meter lange Wad- en Sontschip gaat een wereld open. Trappetje hier, verdiepinkje daar. Een stuurhut, een kaartkamer, een enorm dek, spullen liggen gestapeld op het oude schippersbed. Beneden in het ruim bevindt zich de woonkamer met keuken, via weer een trap omhoog bereik je de werkkamer – voorheen slaapkamer van de inmiddels uithuizige dochter. Aan de kapstok naast de keukentafel hangen de oliejassen. Mooi en praktisch, dit huis en schip. Twee keer per jaar gaan de trossen los.
In de keuken maakt Han koffie. Maar er pruttelt meer dan de koffiemachine. Dat soort geluiden horen erbij op een schip. Overal draaien pompen. Vervelend? Ach, dan weet je tenminste zeker dat het gebeurt. “Vroeger moest dat pompen met de hand. Ik heb dat in de loop der jaren allemaal automatisch gemaakt.”
Zo is het. Want het werk op een schip is nooit gedaan. Verven, veel verven. Maar veel meer. De meest recente klus: het inbouwen van de oven. Netty: “Nu kan ik midden op het IJsselmeer ook een goede taart bakken.” Han knikt erbij. “Een schip heeft aandacht nodig. Ik ben er trots op dat we ’m in goede conditie hebben.”
Ze wonen hier nu zo’n twintig jaar. En ‘hier’, dat is de kade van de Verbindingsdam naar Java- en KNSM-eiland, in de Ertshaven. Het schip ligt er zelfs nog langer. Schip ja, geen boot. “Een bootje vouw je van een krant,” vindt Netty.
Twee keer per jaar gaan ze met Ero op vakantie. Niet ver, wel wild. “Je huis op golven van drie meter. Gewéldig.” Zegt Netty. Tuurlijk moesten ze er ruimte voor inleveren, toen ze destijds van huis naar schip gingen. Maar wat bleek: “We hechtten niet zo aan al die spullen.” Soms is het gewoon een beetje schipperen.
Comfort missen ze niet, alleen af en toe centrale verwarming. Han kan die eventueel realiseren, maar “dat is ingrijpend en lelijk”. Bovendien zijn de voordelen legio. “We bezorgen nooit geluidsoverlast bijvoorbeeld. De vissen klagen tenminste nooit.”
Meer over de Ero op aanenuitleg.nl.
Oostelijk Havengebied
Wie: Han (56) en Netty (59)
Type woning: woonschip
Woonoppervlak: 80 m2 (Han: “dacht ik”)
Fijnste plek: de stuurhut
Binnenkijken bij een Buur
In Oost is het veelzijdig wonen. Vinex-, volks- en waterbuurten lopen hier kriskras door elkaar. De mensen vinden dat nog leuk ook. Maar hoe wonen zij? Vijf buurten, vier portretten.
Dit verhaal is onderdeel van de woonspecial Leef!
Lees ook:
Ze dansen nog, ze sjansen nog (Indische Buurt)
De keuken is het middelpunt (Watergraafsmeer)