Stadsbewoners krijgen steeds meer de behoefte om met hun handen in de aarde te wroeten en te weten waar hun voedsel vandaan komt. Ook in Oost wordt de keus aan buurtmoestuinen steeds groter. Drie gebruikers vertellen over hun tuintjes Buurttuin Valentijn, Moes32 en Tuinpark Klein Dantzig. En over hun oogst. “Tuinieren is een universele taal.”
Buurttuin Valentijn – Valentijnkade
Tot voor kort keek Susan Meyerink vanuit haar huiskamer uit op een verwaarloosd stuk bos waar daklozen sliepen en er hun lege drankflessen achterlieten. Nu ligt daar Buurttuin Valentijn.
Het is een aantal jaar geleden begonnen als guerilla gardening: buurtbewoners zetten zonnebloemen, viooltjes, radijsjes en wortels neer. Het stadsdeel en Stichting Postzegelparken wilden deze actieve bewoners stimuleren en stelden de lap grond ter beschikking. Er werd een ontwerp gemaakt en sinds mei liggen er achttien moestuintjes.
Susan Meyerink is één van de initiatiefnemers van Buurttuin Valentijn. Elke zaterdagochtend is ze er te vinden. Veel ervaring met moestuinieren had ze niet. “Vanaf m’n zeventiende woon ik de stad, in huizen zonder tuin. Nu pas ontdek ik hoe leuk het is. Werken in de moestuin geeft mij rust, in deze haastige wereld. Maar misschien nog leuker vind ik de sociale cohesie die zo’n tuin brengt. Ik geniet ervan als Chinezen, Marokkanen en Surinamers over een plantje gebogen staan. Dat zie ik vanuit mijn woonkamer. Misschien verstaan ze elkaar helemaal niet, maar dat maakt niet uit. Tuinieren is een universele taal.”
Valentijn heeft een kruidenhoek, er zijn bijvriendelijke planten neergezet, er staan zes fruitbomen, dertig bessenstruiken en onlangs hebben de bewoners meer dan drieduizend bloembollen geplant. “In de lente zal dit stukje veranderen in een ware bloemenzee.”
Moes32 – Haveneiland West, IJburg
Op een braakliggend terrein bij blok 32 zijn in het voorjaar van 2012 tachtig moestuintuintjes gerealiseerd: Moes32. Iedere huurder heeft in een gloednieuwe houten bak een eigen tuintje aangelegd. De bakken staan in rijen aan de Bert Haanstrakade.
Het is een initiatief van Priscilla Korver, bijgenaamd Prik. “Toen we op IJburg kwamen wonen was het zo kaal. Ik vond het zonde dat op zo’n braakliggend stuk land niks gebeurde en heb een plan ingediend. In januari 2012 kregen we toestemming om hier een moestuin te maken. Ik heb het hele blok gemaild en voor ik het wist had ik genoeg aanmeldingen.”
Prik heeft vanuit haar werkkamer uitzicht op de tuin. Het valt haar op dat er constant mensen actief zijn. “De tuinders zijn zo enthousiast. Wat heel leuk is, wat ik van tevoren niet wist: je krijgt echt zo’n groepsding. In de zomer zitten we uren te kletsen in de zon. Je hebt een gemene deler. We wisselen tips en stekjes uit.”
Volgens Prik zijn er bij moestuinieren weinig vaste stelregels. “Steeds is het weer een verrassing wat er boven komt. Het ene jaar heb je veel courgettes, het andere jaar maar drie. Dit jaar had ik onwijs veel tomaten van zaadjes die ik uit Italië had meegenomen. Maar die smaakten nergens naar. De wortels waren fantastisch, net als radijsjes.”
Tuinpark Klein Dantzig – naast Park Frankendael
Tuinpark Klein Dantzig bestaat al meer dan negentig jaar. Marianne Meijerink verbouwt groenten en fruit in haar tuin. “Twee jaar geleden ben ik begonnen. Ik doe dit samen met een vriendin die graag een siertuin wilde. Zij heeft veel bloemen geplant. Op mijn stukje heb ik tuinbonen, artisjok, kapucijners, frambozen, groenlof en zo nog meer.”
Marianne is nog volop aan het leren; het is haar eerste moestuin. “Soms snap ik niet hoe anderen het doen. Met de kool bijvoorbeeld. Laatst had ik bij de Intratuin een kleine bloemkool als sprietjes gekocht. De blaadjes werden groter, maar het werd geen echte bloemkool. En de aardbeien worden bij mij steeds opgegeten door de slakken. Ook hebben we op dit terrein last van duiven en konijnen. Nee, het moestuinieren is nog niet zo eenvoudig…”
Toch blijft Marianne het leuk vinden. “Een van de leukste dingen vind ik dat je met een schaar en een mes naar de moestuin fietst en thuiskomt met zelfgeteelde groenten. Ook smaakt het lekker. Ik vind het heerlijk om hier bezig te zijn en de plantjes te zien opkomen.”
Het begint allemaal weer in het voorjaar. “Nu is het een blubberzooi. Ik moet de oude planten nog opruimen, maar ik laat ook veel liggen voor de dieren. Padden kruipen onder de bladeren en egels overwinteren onder de takkenwal.”
Lees ook:
Volkstuintjes op braakliggende kavel (28-03-2012)
Wildplukken in het Flevopark (29-04-2012)
