De club van de moeder aller sporten. De club die vele olympiërs onder haar hoede heeft gehad. De club waar Lebbis & Jansen elkaar hebben leren kennen. De club in de Watergraafsmeer die sinds 2000 een kunststofbaan heeft. Díe club, de Athletische Vereeniging 1923, kortweg AV’23, bestaat negentig jaar.
Het was 1923. Het jaar waarin bij de Amsterdamse Atletiek Combinatie (AAC) een aantal vrouwen toetraden. Sommige leden waren het hier niet mee eens; ze zouden de sportende mannen slechts afleiden en hun vorm ‘aantasten’. Daarom zag, uit protest, een nieuwe club het levenslicht: AV’23. Een hardloopvereniging púúr voor mannen. Vooral estafettes waren een populair fenomeen. Het ging wars door het centrum heen. Vanaf de Stadhouderskade onder het Rijksmuseum door en via de Hobbemakade weer terug. Met negen lopers per team, die elk een andere afstand aflegden. Toegejuicht door duizenden enthousiaste toeschouwers langs de kant.
Jeugd
Naast een roemrijk verleden, met als hoogtepunt Chris Berger die in 1934 een wereldrecord liep op de 100 meter (10,3 seconden), is er ook een veelbelovend heden. Van pupillenkampen tot de Nescioloop, van competitiewedstrijden tot de donderdagavondstamppot, er is altijd reuring bij AV’23. Waarbij de relatief grote jeugdafdeling veel aandacht krijgt.
“De afgelopen tien jaar is de groei van de jeugd, zowel in kwantiteit als kwaliteit, onze belangrijkste ontwikkeling,” zegt trainer Theo Danes (30). “Van de 600 leden hebben er bijna 400 het predicaat ‘jeugd’. En we bieden hen volop de ruimte om zichzelf te ontwikkelen als atleet. Zo hebben we momenteel maar liefst 35 jeugdtrainers, uit eigen stal, die de jongeren begeleiden. Plezier in bewegen staat hierbij voorop. Veel wordt spelenderwijs aangeleerd. Hindernisbanen zijn bijvoorbeeld veel leuker dan saai rondjes rennen. Met mikspelletjes leren we ze balgooien. En we doen allerlei reactiespelletjes om de start te oefenen. Dit alles vormt een voedingsbodem voor goede prestaties. We hebben dit jaar in elke juniorencategorie minimaal één ploeg in de landelijke finale. Er zijn maar vier verenigingen in Nederland die dat kunnen zeggen.”
De eerlijke wetten van de klok
Theo Danes is zelf al sinds zijn zevende lid van AV’23. Hij is een fanatiek tienkamper. De veelzijdigheid is voor hem de charme van de sport. “Ik kan genieten van een bliksemsnelle horderace, maar ook van een speer die maar niet wil landen. Atletiek koppelt de meest oorspronkelijke sportcultuur – wie is de snelste? wie gooit het verst? – aan de eerlijke wetten van klok en meetlint. Het inzicht hoe ongelooflijk veel een lijf moet leren om bijvoorbeeld twee meter hoog te springen en de emotie als zoiets lukt, maken het voor mij de mooiste sport ter wereld.
En daarbij, als trainer valt het me op hoeveel plezier en zelfvertrouwen we anderen kunnen geven met beter bewegen. Op elk niveau. Sport verbroedert; ik zie hechte vriendschappen ontstaan. En, als grootste winpunt ten opzichte van negentig jaar geleden, nu gelukkig ook tussen mannen en vrouwen!”
Lees ook:
Nescioloop door Diemerpark, twee deelnemers aan het woord (05-04-2012)
Zevende editie Nescioloop aanstonds (16-03-2012)
Lebbis: Echte humor willen mensen eigenlijk niet horen (26-01-2012)
Meer sport