In het Amsterdamse coalitieakkoord vallen de prominente plekken voor Educatie en Jeugd meteen op. Laten dat nu toevallig twee onderwerpen zijn uit de portefeuille van wethouder Marjolein Moorman, die haar PvdA afgelopen maart naar de verkiezingswinst loodste. Zien we daarin de hand van Moorman? We vragen het haar in haar gezellige, bijna rommelige werkkamer in het stadhuis.
Kwam dit coalitieakkoord een beetje soepel tot stand?
“Ja, zeker! Er is natuurlijk overal veel versnippering wat het formeren soms lastig maakt, Den Haag is volgens mij pas net klaar. Maar wij waren in april, mei al klaar, wat dat betreft hebben wij natuurlijk wel geluk dat in Amsterdam de grootste partijen aardig op één lijn zitten.”
En wat voor lijn is dat?
“Het akkoord steunt eigenlijk op drie pijlers. Het bestrijden van ongelijkheid, wat we willen doen door ongelijk te investeren in gelijke kansen. Werken aan een duurzame toekomst, bijvoorbeeld door het inzetten van een isolatie-offensief voor slecht geïsoleerde woningen. En verantwoorde groei. De stad groeit natuurlijk als een dolle, en dat moet ook. Maar het moet ook een leefbare stad blijven, met voldoende groen, sportvoorzieningen en andere recreatiemogelijkheden.”
“Toen we werkten aan dit coalitieakkoord waren we ons ervan bewust dat de oorlog in Oekraïne een impact op de stad zou hebben. En dat de inflatie en prijsstijgingen ook om maatregelen vroegen, om de ongelijkheid in de stad niet verder te laten groeien. Zo is het isolatie-offensief ook juist gestart om de effecten van energiearmoede tegen te gaan. Nu zijn we een halfjaar verder en hebben we de eerste begroting al klaar. En hebben we al een aantal dingen geïntensiveerd, in de geest van het coalitieakkoord.”
Zoals?
“Nou, voorheen hielden we een grens van 120% van het sociaal wettelijk minimumloon aan als het inkomen waarmee mensen aanspraak kunnen maken op allerlei armoederegelingen. Dat gaan we omhoog brengen naar 130%, omdat we zien dat ook deze groep het door de stijgende kosten heel erg moeilijk heeft en te weinig verdient om rond te komen. Dat is wel echt in de geest van het akkoord.”
Ook wel knelpunten tegengekomen?
“Natuurlijk denken we over sommige dingen anders, zoals over groei. Maar we zijn wel echt voor het compromis gegaan, geen uitruil, samen op zoek naar gedeelde belangen.”
Ik herinner me de formatie van 2012, waarin formateur Wouter Bos partijen kaartjes met standpunten liet uitruilen.
“Ja, dat klopt, hoewel dit verhaal ook een eigen leven is gaan leiden. Laat ik zeggen dat ik dat zelf nooit op die manier zou doen. Een stad besturen is geen spel, daarvoor is de stad mij veel te lief. Het gaat er niet om wie wint of verliest, het gaat om het belang van de stad.”
De gemeente heeft net het Onderwijskennis Netwerk Amsterdam gelanceerd. Wat houdt dat precies in?
“We zien dat op sommige scholen minder goed onderwijs wordt gegeven dan op andere. Via dit leernetwerk kunnen scholen van elkaar leren. ‘Het kan wel scholen’, noemen we het. Het programma is heel positief ontvangen, veel schoolbesturen hebben zich al aangesloten. Er is toch ook geen leraar die zegt ‘goed onderwijs? Mwah…’ Iedereen wil gewoon goed onderwijs geven.”
Draagt dit niet juist bij aan de werkdruk van leraren?
“We zorgen voor financiële steun zodat scholen extra tijd en ruimte kunnen vrijmaken om deze extra werkzaamheden te doen.”
Ik lees trouwens niets over de Noord-Zuidlijn in het akkoord, terwijl in het verkiezingsprogramma van de PvdA gepleit werd voor doortrekken naar Hoofddorp.
“Tja, dat project is groter dan alleen Amsterdam en uiteindelijk een beslissing van het Rijk. Eerder hebben we inderdaad weleens iets willen beslissen over andere gemeenten, die fout maak ik niet meer.”
Je woont zelf in Amsterdam-Oost, hoe bevalt dat?
“Ik woon er met heel veel plezier. We hebben jarenlang bij het Oosterpark gewoond, en nu woon ik bij de mooiste brug van de stad. Die rode, de Pythonbrug. Natuurlijk zie ik dat er ook in Oost grote verschillen zijn in kansen voor bewoners. Het is ook niet zo dat onze ‘masterplannen’ voor Zuidoost, Nieuw-West en Noord betekenen dat we alleen naar die stadsdelen kijken voor verbeteringen, dat geldt natuurlijk voor de hele stad. Maar laat ik niet te veel op de stoel van de stadsdeelvoorzitter gaan zitten.”
Wethouder Marjolein Moorman: ‘Het gaat er niet om wie wint of verliest, het gaat om het belang van de stad’
