Twee van de grootste tennistalenten van het land zijn binnenkort te bewonderen in de nieuwe tennishal van IJburg. Steffan van Weldam en Bastiaan Weststrate kijken ernaar uit.
“Mijn leven lijkt sprekend op dat van hem”, zegt Steffan van Weldam, veertien jaar en jeugdkampioen, wijzend naar Bastiaan Weststrate van vijftien die naast hem zit. Op een bankje bij tennisclub IJburg, vlak voor de gloednieuwe hal waar ze de komende winter de nodige trainingsuren gaan maken. Samen en met acht andere grote tennistalenten uit het hele land die zich dan op die manier aan elkaar kunnen optrekken. Dat is goed voor iedereen.
Dat tennisleven dus, dat is overzichtelijk en soms zwaar. “Het is veel tennis en school”, zegt Bastiaan. Steffan: “En voor sommige toernooien in het buitenland ben je een week weg.” Laatst nog was hij in Riga. Daar vroor het zeventien graden. Gelukkig moest hij binnen tennissen.
Zijn hand zit momenteel in een soort van brace. Door de recente finale van het NJK. Stond hij met 6-1 en 3-1 voor, blesseerde hij zijn pols. Pezen afgescheurd, bot gekneusd. Maar niet opgeven hè. Gewoon om die backhand heenlopen. De tegenstander zag het nauwelijks. “Hij kwam niet meer terug. Het werd 6-1 6-1. Op adrenaline? Dat zal het zijn.” Want daarna: “Dagenlang kon ik mijn arm niet meer bewegen.”
Het is een voorbeeld van die eeuwige strijd van de eenzame tennisser op de baan. “Maar dat is ook het leuke”, zegt Bastiaan. “Dat je er helemaal alleen voor staat. Dat je je best moet doen, het beste uit jezelf proberen te halen en dan kijken hoe ver je kan komen.” Vroeger had hij moeite met terugkomen van een achterstand. Nu gaat dat beter. Hoe? Rustig blijven. Geen speciale trucjes of zo. Steffan is iets ongeduldiger. Dan duurt de rally lang en dan wil hij het punt al maken. “Dat zit een beetje in me.” Dat moeilijk terugkomen in een wedstrijd van Bastiaan valt trouwens reuze mee, vindt Steffan. “Als ik hem zie spelen, staat hij altijd voor. Hij hoeft eigenlijk nooit terug te komen.”
Zijn ze meer Nadal of Federer? De mentaal ijzersterke ster van het mannentennis of zijn geniale, getalenteerde rivaal? Beiden antwoorden: “Nadal.”
Steffan: “Hoe hard hij werkt voor zijn punten. En zijn mentaliteit.” Bastiaan voegt hieraan toe: “Hij gaat er altijd voor. Maar zelf ben ik eigenlijk meer een Federer. Ik wil het initiatief nemen.” Daarmee wil hij ooit de stap maken naar de senioren. Dat is moeilijk. Ze slaan er harder. En anders.
Steffan: “Maar op mijn zeventiende wil ik op een junior Grand Slam staan.” In Parijs, Londen, Melbourne of New York. “Die kans is heel reëel.” Met de trainingsuren van de hal in IJburg in de benen.
Door Nik Kok
De officiële opening van de hal is uitgesteld, een nieuwe datum volgt.