De veldtocht van de ‘Drie wijzen uit het Oosten’ is nog niet voorbij. Na de verovering van de Linnaeusstraat en het Beukenplein met kroegen als De Biertuin en Bar Bukowski, is nu het Krugerplein aan de beurt.
Een doodgewone zaterdagavond in café de Biertuin aan de Linnaeusstraat: binnen en buiten zit de tent vol. Het IJbier, de geroosterde kip en de hamburgers zijn bijna niet aan te slepen. Drukker dan ooit? Welnee, zegt Riad Farhat, één van de drie eigenaren van het café. “Toen de Biertuin de hamburgertest uit Het Parool had gewonnen, toen was het pas druk. In de weken erna stond er iemand de hele nacht hamburgers te draaien. Die kwam om 23 uur ’s avonds binnen en ging om 8 uur ’s ochtends weer naar huis, anders konden we het gewoon niet bolwerken.”
Inmiddels hebben Farhat en zijn horecapartners Jason Berg en Piet van der Graaf zeven cafés, waarvan zes in Amsterdam-Oost. Tot nu toe zijn alle nieuwe horecagelegenheden van de drie boven verwachting succesvol. Bij Bukowski moeten inmiddels afzethekjes geplaatst worden om te voorkomen dat het café uitpuilt tot op het fietspad. Bij de Biertuin is het reserveringssysteem maar afgeschaft. Lachend: “Nee, dat had ik ook niet gedacht. Absoluut niet zelfs.”
Een achtste restaurant staat in de planning. Eddy Spaghetti gaat het heten, een pastarestaurant dat op het Krugerplein in de Transvaalbuurt moet komen. “Een risicootje,” zegt Farhat. “Het is een moeilijk plein. Je zit er alleen, er zit niks om je heen dat je kan versterken.”
De laatste keer dat ‘de wijzen uit het Oosten’, zoals de drie horecaondernemers genoemd worden, een dergelijk risico namen, was toen ze café Maxwell overnamen. Het Beukenplein was destijds net zo ongezellig als het Krugerplein nu. Na deze ervaring denkt Farhat dat het ook met Eddy Spaghetti goed komt. “Ik heb vertrouwen in Oost. Een pastabarretje zat er nog niet, wij denken dat er genoeg buurtgenoten behoefte aan hebben.”
Eerder dit jaar hadden de drie ook plannen voor een bar in de Javastraat, op de plek waar nu supermarkt en slagerij Het Lange Mes zit, maar daar hebben de drie heren zich teruggetrokken. Nog voor de slager goed en wel was vertrokken, was er protest van bewoners. Zij vreesden een tweede Walter’s Woodbury, het succesvolle café midden in de Javastraat mét terrasvergunning. Het café werd binnen korte tijd een geliefde plek voor buurtbewoners en andere Amsterdammers, maar zorgde voor de directe omwonenden voor herrie in de ’s nachts normaal gesproken stille straat.
De drie hielden het voor gezien. “Het was al een lastig verhaal vol haken en ogen, maar toen we hoorden dat er bij voorbaat al een petitie tegen onze komst was gestart, hebben we besloten het niet te doen. We willen juist iets betekenen voor de buurt. Dan moeten we wel welkom zijn. Ik heb bovendien genoeg te doen.”
Farhat en zijn twee compagnons zij alle drie geboren in Oost. Hij en Jason Berg (beiden 34) komen uit de Watergraafsmeer, Piet van der Graaf (62) groeide op in de Dapperbuurt. Het liefst beginnen de drie dan ook zaken in dit stadsdeel. Eerder dit jaar opende wel De Waterkant in stadsdeel Centrum. En Farhat droomt van een hotel in Oost. “Iets kleinschaligs en moois. Er zijn al veel hotels hier, maar die lijken erg op elkaar. We willen wel iets toevoegen.”
Heeft hij tijd over dan? “Nee, dat niet. Ik begin om negen uur en rol om twee uur ’s nachts mijn bed in. Als ik dit blijf doen, word ik niet oud.” Alleen op zondag werkt hij niet. “Veel mensen denken dat het makkelijk is, maar dat is het niet. Horeca is mijn passie, ik ben constant met mensen in gesprek, kom geen aandacht tekort. Maar ik heb weinig tijd voor privédingen. Ik zou mijn vrienden wel wat vaker willen zien, en ik wil ook kinderen, maar dat is lastig op dit moment.”
Ik wil toch wel even commentaar geven op het volgende:
“De laatste keer dat ‘de wijzen uit het Oosten’, zoals de drie horecaondernemers genoemd worden, een dergelijk risico namen, was toen ze café Maxwell overnamen. Het Beukenplein was destijds net zo ongezellig als het Krugerplein nu”
Ik heb 14 jaar op de Beukenweg gewoond met uitzicht op het Beukenplein, en ik heb daar altijd met plezier gewoond met alle kleine winkeltjes en de toen al aanwezige restaurants zoals Ferrara. Ik deed daar elke zaterdag mijn ronde langs alle verswinkels zoals veel mensen uit de buurt. En ging regelmatig uit eten bij Ferrara en de Thai.
Ik woon er nu al een paar jaar niet meer maar heb van een oud buurman gehoord dat ook daar de overlast is toegenomen met het Beukenplein vol terrassen en Bar Bukowski op de hoek waar mensen tot laat voor de deur staan. Gezelligheid is leuk maar er moet ook nog gewoond en gewerkt worden.