Niet zomaar een winkel

Bregje* werkt twintig uur per week bij Biolicious, de biologische buurtwinkel aan het Joris Ivensplein. Dat doet ze met heel veel plezier. “Dat komt, het is ook echt een buurtwinkel. Heel gezellig. Mensen komen hier ook om een praatje te maken. Daar lijkt in deze wereld niet veel tijd meer voor. Nou, bij ons wel. Ik ken veel klanten persoonlijk. Toen ik net begon, was ik een beetje mensenschuw. Nu niet meer. Ik had nooit gedacht dat ik het zo leuk zou vinden.”

Bregje is een zogeheten Wajonger. En zij is niet de enige, er werken meer mensen bij Biolicious die gebruik maken van de wet Werk en Arbeidsondersteuning Jonggehandicapten. Een bewuste keuze van eigenaars Pien Thate en haar partner Maurits Dolleman. Thate: “Door te werken krijgen Wajongers hun gevoel van eigenwaarde terug. Bregje kwam hier anderhalf jaar geleden werken. Een leuke jonge meid, waar iets mee was. Ik zag dat ze het moeilijk had. Maar dat is geen reden om de andere kant op te kijken. Ik vind het vervelend als ik merk dat het met iemand wat minder gaat. Ik wil dat ze zich prettig voelen. Daar moet je in investeren.”

Mensen als Bregje hebben gewoon ‘een zetje’ nodig. Een ‘liefdevolle schop onder de kont’. Liefdevol is Pien zeker. En tegelijk heel duidelijk. “Ons sociale stelsel is duur. Maar je helpt mensen niet door ze alleen maar geld te geven. Dan zeg je indirect: ik heb je afgeschreven. Jij doet niet meer mee. Dat noem ik geen helpen. Het is goed voor je gevoel van eigenwaarde om te werken, iets bij te dragen. Daarom geven we mensen een kans. Zodat ze niet meer afhankelijk zijn van het systeem.”

De eerste Bioliciouswinkel opende in 2007 bij het Hoofddorpplein. Na jarenlang keihard werken in de horeca in Amersfoort, ‘ondernemen in crisistijd’ waren Pien en Maurits toe aan iets anders. Maar wat? Ze aten thuis biologisch uit overtuiging. “Daar moeten we iets mee doen, zei ik tegen Maurits.” Het concept werd een succes. In 2010 kwam er een tweede zaak op IJburg, waar ze ook wonen. “We zijn meer dan een winkel. De buurtfunctie is belangrijk. Een praatje maken, voorlichting geven. Daarbij, biologisch eten – onbespoten, natuurlijk verbouwd – is goed voor lichaam en geest. We proberen mensen daarvan bewust te maken.”

Naast het werk in de winkel studeert Bregje. Ze is vriendelijk en slim. Maar soms heeft ze moeite zich te concentreren. “Ik ben wel dromerig. Daardoor ben ik vroeger wel eens baantjes kwijtgeraakt, dat geeft een heel negatief gevoel. En de angst om weer ergens opnieuw te beginnen. Hier werd ik heel positief ontvangen. Nu gaat het goed met me.”

Pien: “Als mensen bij ons komen, vragen we: wil je werken? Als dat zo is hoef ik alleen nog maar te laten zien hoe het moet. Natuurlijk sturen we bij waar nodig. We zijn perfectionistisch, willen dat het goed loopt in de winkel. Maar we benaderen iedereen met open vizier. Waarom zou je mensen die door omstandigheden zijn vastgelopen en in de hulpverlening terecht zijn gekomen, niet een kans geven? Zij willen graag wat van hun leven maken.”

In 2014 opent de derde vestiging in de wijk Oostpoort. Thate: “Ik denk dat we een mooi en duurzaam concept hebben dat werkt. Het is voor ons een uitdaging om iets toe te voegen aan deze wereld.” Bregje knikt. “Het is fijn om te zien dat ik word gewaardeerd. Ik ben heel onzeker, maar hier hoef ik me niet beter voor te doen dan ik ben. Ik functioneer goed. Pien en Maurits geven mij en m’n collega’s een kans. Zij kwamen op een goed moment in mijn leven. Precies toen ik een zetje nodig had.”

* Op verzoek van de geïnterviewde is de naam Bregje gefingeerd.