Zelf de handen uit de mouwen steken voor een leefbare buurt werkt beter dan klagen. Dat is al tien jaar het motto van de Eester, de buurtcoöperatie die zich inzet voor een sociaal, groen en veilig Oostelijk Havengebied.
“Vanaf het begin besloten we: bepaalde woorden gebruiken we niet.” De Eester ontwikkelde in de afgelopen tien jaar een eigen taal. Eentje die bewoners aanmoedigt het heft in eigen handen te nemen. Ter ere van het jubileum knutselt communicatiemedewerker Ganna nu een memoryspel XL in elkaar om dit te illustreren. ‘Eenzaamheid’ schrijft ze op de ene kaart en dan op een andere het Eester-alternatief: ‘behoefte aan zingeving’. “Ambtelijke taal kan mensen onbewust klein houden,” licht buurtwerker Kay toe. “We spreken ook nooit over ‘vrijwilligers’, maar over ‘actieve bewoners’. En in plaats van een ‘buurthuis’ noemen we onszelf een ‘buurtruimte’: een plek waar bewoners hun eigen ideeën kunnen uitvoeren.”
Meta de Vries, initiatiefnemer van de Eester, komt binnen voor onze afspraak en stelt voor om in de ‘huiskamer’ te gaan zitten. Ook zo’n woord dat het doel van de Eester onderstreept. “Wij zijn van, voor én door bewoners. Daar ligt ook gelijk de uitdaging nu we gegroeid zijn. We hebben tegenwoordig betaalde medewerkers aan boord. Hoe zorgen we ervoor dat de bewoners toch aan zet blijven?” Meta is zelf het ultieme voorbeeld van ‘niet klagen, maar doen’. Naar aanleiding van overlast en verloedering in haar wooncomplex kwam ze ruim tien jaar geleden in actie. Wat begon met een burendag mondde uit in allerlei ideeën van bewoners om de buurt beter te maken. Al snel openden ze hun eigen buurtruimte.
“Via onze Buurttop en ‘diners met een idee’ verzamelen we nog steeds actief bewonersideeën, maar je kunt ook gewoon binnenwandelen.” Zo ontstonden onder meer een theatergroep, de reparatietafel, een netwerk voor burenhulp en de Eestermobiel – een elektrisch autootje met chauffeur. “We gaan dat niet allemaal zelf organiseren, maar kunnen er wel bij helpen.” Als klap op de vuurpijl kwam het pand een aantal jaar geleden via leningen, obligaties en giften in handen van de buurtbewoners. Gevolgd door een duurzame, circulaire verbouwing.
“We werken hier volgens de airfryer-methode,” lacht Meta. “In korte tijd krijgen we veel voor elkaar. Deze ervaring wilde ik graag delen in het boek Vliegwiel voor buurtinitiatieven dat nu uitkomt.” Welk project springt er voor haar uit, nu ze afscheid neemt als algemeen coördinator? “Dat wordt me vaker gevraagd. Voor mij gaat het niet over grote dingen, maar echt om de mensen. Uiteindelijk draait het om de contacten die ontstaan.”
Meer informatie over de Eester en het boek: buurtcooperatieohg.nl
