Steigertjes zijn leuk. Dat beamen ze op Steigereiland van harte. Maar stadsdeel Oost heeft voor die locatie een plan gereed waarin plaats is voor ruim 120 boten. Dat is een jachthaven, groter dan die op Haveneiland. Waar dat nou voor nodig is, snappen sommige bewoners echt niet.
Nogal verbaasd lazen enkele waterkantbewoners van Steigereiland in de vorige editie van de Brug het opgetogen relaas van wethouder Özütok en nautisch inspecteur Elgersma over de plannen rond pleziervaart op Steigereiland. Met name de regels over het ‘gezamenlijke initiatief voor steigers’ verraste hen. “Er is niks gezamenlijks aan. Dit plan komt niet van ons, maar van het stadsdeel zelf.”
In 2008 stelde het toenmalige stadsdeel Zeeburg ‘een beleidskader voor recreatievaart’ op. In het Steigerplan Zuidbuurt Steigereiland maakte het duidelijk wat wel en niet mocht op dit deel van IJburg. De inspraak voor het plan verliep rommelig. Weinig bewoners kregen er notie van en nu wordt een ander plan uitgevoerd dan toen ter inzage lag. Dat gaf het stadsdeel onlangs zelf ook toe. Ze zeiden: dat traject verdient geen schoonheidsprijs.
Volgens het steigerplan zouden er langs de zuidoost- en zuidwestoevers van Steigereiland Zuid elf steigers moeten verrijzen, voor openbaar gebruik. Plek voor heel veel boten, vlakbij de privétuinen van bewoners. Terwijl in het bestemmingsplan aanmeerplekken langs de noordwestoever (achter de bedrijvenstrook) getekend stonden. Dat is een goede plek, vinden de bewoners. “Vanaf daar vaar je zo het IJmeer en het Nieuwe Diep op. Ook de ondernemers van de Design Strip hebben dan precies wat ze willen, namelijk een begaanbare oever met reuring en waterrecreatie. Toch wil Oost wat anders.”
Het stadsdeel wil namelijk de oevers achter de huizen volleggen met steigers, die er precies zo uitzien als het onlangs goedgekeurde (en aangelegde) bouwwerk van de collectieve woongemeenschap langs de zuidoever: een loopplank die 18 meter het water in gaat met vier tot zes zijtakken met plek voor acht tot twaalf boten.
“Prima daar, achter zo’n collectief blok in gezamenlijk beheer,” zeggen de bedremmelde bewoners, “maar verder grenzen er bijna alleen privékavels aan de oeverzijden. Toch wil het stadsdeel daar van diezelfde grote steigers aanleggen. Die volgens ons niet eens voldoen aan de juridische kaders. Met ligplaatsen die zijn aan te vragen door bewoners van over hele eiland. Wij snappen dat niet. De situatie langs de dijk is toch ook niet overal gelijk? Niet voor niets zijn de tuinen soms 7 meter diep en soms 12.”
Inspectiepad
Tussen de oevers en de privékavels loopt ook nog het zogenoemde ‘inspectiepad’. Hier niet, zoals op Rieteiland, door bewoners geprivatiseerd. “Dat hoefde voor ons niet, we vinden dat informele gebruik van de oevers leuk. Maar nu zijn we bang voor grootscheepse recreatietaferelen die een jachthaven met zich meebrengt: mensen – wildvreemden – die zich verhouden op de dijk. Bovendien: wie controleert dat de plekken alleen worden gebruikt door bewoners van Steigereiland Zuid? Voor hen zijn de steigers uitsluitend bedoeld.”
En dan is er nog het ecologische aspect. “Daar had de wethouder in hetzelfde interview de mond van vol. En daar staat ook het ‘steigerplan’ vol mee. Maar nu de steigers geplaatst worden, is aan geen stadsecoloog gevraagd of zoveel pleziervaart de ecologische zone op die plek schade kan berokkenen. In het ondiepe, stille water zien we dagelijks bijzondere vogels. Waarom die weer verstoren? De aanmeerplaatsen zijn bedoeld voor kleinere schepen tot 7 meter. Een natuurvriendelijke afmeting, zegt men. Maar het eerste schip dat aan de ‘voorbeeldsteiger’ ligt is al ruim 8 meter lang.”
Hoorzitting
Het gevolg van deze chaotische toestand is dat de bewoners die direct aan het water wonen om grip op de situatie te houden snel een steigervergunning aanvragen. Die door andere buurtbewoners over en weer meteen wordt aangevochten. “We vrezen een janboel die tot verdeeldheid zal leiden. De eerste hoorzitting heeft inmiddels plaatsgevonden. Een onafhankelijke commissie velt op 21 januari 2012 een oordeel.”
Veel bewoners willen graag een steigertje. Maar bijna niemand wil er één volgens het megalomane precedent dat is geschapen. “Als we het maar zouden snappen… is het compensatie, omdat op Haveneiland de mogelijkheden ‘op’ zijn? Ziet het stadsdeel wel in dat dit plan de schaal heeft van een complete jachthaven? We hopen van harte dat de wethouder ons binnenkort te woord wil staan.”