De Ketting Kledingruil is een nieuw fenomeen sinds de eerste lockdown: in tassen geven vrouwen (en mannen) kledingstukken aan elkaar door die ze niet meer in hun kast hoeven. Het idee ontstond in Noord en inmiddels zijn er 275 kettingen in Nederland. In Oost zijn er tien, met elk zo’n vijftig deelnemers.
De Ketting Kledingruil is een coronaproof variant van het ouderwetse kledingruilfeestje: je stopt in een tas wat je niet meer hoeft, en haalt eruit wat leuk staat. Vervolgens geef je de tas door aan de volgende deelnemer in de buurt.
Rosan van Diepen (30) zette de eerste ketting op in Oost. “Ik hielp altijd al bij de kledingruil-events van De Ceuvel. Toen ik tijdens de lockdown hoorde over de kledingruil-kettingen in tassen heb ik me aangemeld. Er waren op dat moment zoveel aanmeldingen, dat de oprichtster vroeg of ik de ketting in Oost zelf wilde opstarten.”
Van Diepen begon met 25 aanmeldingen, stippelde een route langs de adressen uit en vulde wat tassen. Inmiddels telt de groep 69 vrouwen en staat er een stop op. Er zijn al negen andere kettingen in Oost opgezet: één op Zeeburgereiland, drie op IJburg, één in Diemen en vijf in de rest van Oost, waarvan één voor mannen en één in maat 42 of groter.
“Het is heel gezellig in de groep,” vertelt Rosan. “Als iemand een fotootje stuurt van een nieuw gevonden kledingstuk, en anderen schrijven: ‘staat je goed’, geeft dat echt een positieve vibe.”
Rosan leerde haar buren beter kennen door de Ketting Kledingruil. “Bij iedereen aan wie ik de eerste keer een tas heb gebracht heb ik even aangebeld om een praatje te maken. Opeens kom ik allemaal bekenden tegen in de buurt.”
Cathelijne van Weelden (45) uit de Indische Buurt is in Oost host van een ‘normale’ ketting en van een volle maten tas (’42 and up’). “Met vriendinnen organiseerde ik al vaker kledingruilfeestjes. Dan zette ik een kledingrek in de woonkamer, en serveerde ik cupcakes. Eén vriendin heeft maat 44. Zij vond het wel leuk om te komen, maar er zat nooit iets voor haar bij. Ik vond dat er ook een grote maten-ketting moest komen. Ik ga nu elke keer met een koffer naar die vriendin toe om samen te kijken wat erin zit. Soms haal ik er ook zelf wat uit.”
Cathelijne vindt het met de tassen gemakkelijker om kleding weg te doen die ze niet meer hoeft. “Als je iets in een kledingbak doet, weet je niet of het versnipperd wordt. Nu doe ik het in de tas voor mijn vriendinnen van de kledingruil.”
Zodra het weer kan, wil de groep elkaar gaan ontmoeten. “Dan willen we met z’n allen in het park afspreken en nemen we alle tassen mee.”
Ook meedoen met de Ketting Kledingruil? Meld je aan via: www.kettingkledingruil.nl.