Van vijf leden groeide ‘Kano op IJburg’ het afgelopen jaar naar vijftig leden. En wat voorzitter Marianne Boer betreft loopt dat aantal deze zomer zelfs op naar tachtig. “Er is geen betere manier om je hoofd leeg te maken.”
“Mooi hè,” wijst Marianne Boer naar het water op de rieteilanden, waar de eerste kano’s het water op worden geduwd. “Ik kan me geen mooiere plek op IJburg voorstellen dan hier.”
‘Hier’ is de thuisbasis van ‘Kano op IJburg’, op de zuidelijke over van Rieteiland Oost, direct naast de tennisbanen. Toegegeven: Boer is niet helemaal objectief, want ze is de voorzitter van de vereniging. Maar een prachtige locatie is het zeker.
Om het nieuwe seizoen in te luiden organiseert de vereniging een open dag. Extra feestelijk is het omdat Kano op IJburg deze maand haar eenjarig jubileum op deze plek viert. Na een lange en koude winter weerspiegelt eindelijk de zon op het water. Een flinke groep belangstellenden maakt zich op voor een tocht onder begeleiding.
Speciaal voor de eerste verjaardag zijn de vier containers, waarin de kano’s liggen opgeborgen, met slingers versierd. Boer heeft zelf een paars hoedje opgezet en de wethouder is er, Lieke Thesingh. Een jaar geleden was ze er ook, voor de opening van de locatie. Nu knipt ze opnieuw een lintje door, maar dit keer bij de nieuw aangelegde steiger. Die is er voor bedoeld dat ook gehandicapten van de wal het water op kunnen.
“Toen ik hier vorig jaar stond, sprak ik de hoop uit dat kinderen en scholen bij de vereniging betrokken zouden worden,” vertelt Thesingh in haar speech. “Dat is ook écht gebeurd. Er wordt zelfs samengewerkt met het IJburg College, om leerlingen te leren kanovaren. Ik hoop nu dat de vereniging doorgroeit. Niet alleen met kanofanaten, maar voor een breed publiek.”
Kanoclub IJburg kende een voortvarende start. In een jaar tijd groeide de vereniging van vijf naar vijftig leden. Dat moeten er deze zomer tachtig worden. Het terrein aan de Zandzeggestraat is voor vijf jaar gehuurd. Boer hoopt dat het kanoën op IJburg zo aanslaat, dat de club zich er op termijn definitief kan vestigen. De volgende stap is een clubhuis.
Aan haar enthousiasme zal het niet liggen. Moeiteloos somt ze op wat de kanovereniging te bieden heeft. Leden betalen 125 euro per jaar en kunnen in ruil daarvoor hun kano stallen en onbeperkt varen. “De echte durfals varen helemaal voorbij Pampus. Daar heb je golven. Dat is echt prachtig.” Verder zijn er elke week drie kano-avonden en op zondagmorgen kunnen families aan de gang. Bovendien zijn er mogelijkheden voor kinderkampen en bedrijfsuitjes.
Maar Kano op IJburg wil meer zijn dan alleen een vereniging, benadrukt Boer. “Een van onze doelstellingen is dat we maatschappelijk actief willen zijn.” Zodoende ontving de kanoclub afgelopen jaar ook gehandicapten en verslaafden. Boer kijkt er met plezier op terug. “Van hen horen we dat het kanoën in het begin even doorbijten is. Maar als het eenmaal lukt, is het een fantastische ervaring.”
Zelf wist ze dat al langer. “Er is geen betere manier om je hoofd leeg te maken dan het water op te gaan. Al je problemen verdwijnen, dat is echt waar. Het is jij, de kano en het water. En verder niets. Dat moet je een keer ervaren hebben.”
Door Iwan Tol
wat mogen we alle vrijwiligers bedanken voor deze geweldige dag voor 120 ijburgers. er is veel gevaren, zowel in een kano als op een supboard als in een surfski als in een polobootje. het was een feest om al die kleurtjes op eht water te zien. nu dinsdag is er de mogelijkheid om zelfs een cursus te volgen voor alle technische slagen.