Deze IJburger kweekt fairtrade-tomaten in Tunesië

IJburgbewoner Philip van Antwerpen is tomatenkweker. Hij bouwde in vier jaar tijd een succesvolle tomatenkwekerij op in de woestijn van Tunesië, waar de tomaten óók in de winter in de felle zon groeien. De snoeptomaatjes van zijn kwekerij zijn in bijna alle supermarkten te koop.

Met zijn vrouw Pien, zijn drie kinderen (4, 6 en 8 jaar) en een schooljuffrouw bracht hij de afgelopen 2,5 jaar in Tunesië door. IJburger Philip van Antwerpen heeft een fairtrade-gecertificeerde kwekerij met 140 Tunesische werknemers. Over een halfjaar keert het gezin definitief terug naar Amsterdam. Philip zal heen en weer blijven pendelen tussen IJburg en Tunesië.

Tomatenkweker, hoe ben je dat geworden?
“Als schooljongen op de MEAO werkte ik bij een grote tomatenteler in het Westland. Daar heb ik alles geleerd. In 1989 zette ik een eigen kwekerij op: AgroCare. Later zijn er nog vier partners bijgekomen, samen vormen we de directie. Onze kassen staan in Wieringermeer, bij Medemblik. In 2008 verhuisden Pien en ik naar IJburg.”

Hoe kwamen jullie in Tunesië terecht?
“In de winter maken we in de kas gebruik van groeilicht, dat kost veel elektriciteit. We zijn op zoek gegaan naar een zonnige plek in het buitenland waar we dezelfde kwaliteit kunnen maken. In Marokko is het te vochtig, Spanje heeft in de winter te weinig zonuren. Tunesië ligt logistiek gezien handig. Vier jaar geleden kwam ik er voor het eerst.”

Wat moet ik me voorstellen bij de kwekerij in Tunesië?
“De kas ligt aan de rand van de Sahara, in een tuinbouwgebied. Het gaat om een gebied van 10 hectare. Vanuit Tunesië leveren we vier vrachtwagens tomaten per week aan Nederland en Engeland. In ons bedrijf werken 140 mensen, waarvan 15 mannen. Vrouwen doen in Tunesië vaak repeterend werk, vandaar. In Nederland hebben we 600 mensen in dienst, hier is de man-vrouwverhouding in balans.”

Waarom fairtrade-tomaten?
“Ons fairtrade-certificaat garandeert dat wij het personeel goed behandelen. Supermarkten stellen strenge eisen aan de omstandigheden waarin producten gemaakt zijn, maar aan de andere kant willen ze goedkoop. Dat wringt wel eens.”

Je hebt je vrouw en kinderen meegenomen naar Tunesië. Hoe is dat voor hen?
“De stad waar wij wonen, El Hamma, is heel traditioneel, er is niet veel te doen. Aan de andere kant hebben kinderen ook niet veel nodig. We hebben een pas afgestudeerde Pabo-student in huis genomen die de kinderen lesgeeft. Alleen in de zomervakanties komen we terug naar IJburg, maar in januari 2016 zal Pien zich hier definitief vestigen, zodat de kinderen gewoon in de buurt naar school kunnen.”