In november nam voetbalclub TOG (Tot Ons Genoegen, zondag vierde klasse) afscheid van trainer Johan van Wort, sinds enkele maanden in dienst. Kort daarvoor leed het eerste elftal een onwaarschijnlijke 17-0 nederlaag bij Swift. Het bestuur meldde dat de noodzakelijke ‘klik’ met de spelers ontbrak en dat er te weinig perspectief was voor verdere samenwerking. De pas 25-jarige Leroy Kroese werd aangesteld als nieuwe eindverantwoordelijke. Hierover spreek ik voorzitter Pelle Aardewerk. Hij draagt een blauwwitte sjaal met TOG 1909–2019 erop. Volgend jaar is het jubileum.
Wat is er gebeurd bij Swift en daarna?
“Ik was in het buitenland, las de uitslag en geloofde het niet. Een schande voor de vereniging en alles wat TOG groot heeft gemaakt. Verschillende vrijwilligers noemden dit een dieptepunt, sommigen hadden twee nachten niet geslapen. 17-0, dat kan gewoon niet. De oorzaak moest duidelijk worden. Ik heb allerlei mensen gebeld en dinsdagavond alle spelers bij elkaar geroepen. Je kon een speld horen vallen. Ik ben echt boos geworden, maar we hebben wel kunnen spreken. De chemie met de trainer bleek onvoldoende. Dat zat in de speelwijze, en sommige jongens misten de beleving om volledig ervoor te gaan. Dit ontwikkelde zich in korte tijd en het was te laat voor een plan B. Ik ben er niet trots op, maar we moesten snel handelen. Johan begreep onze situatie en miste ook de klik met enkele belangrijke jongens. Jammer, want hij is een fijne man met verstand van het spelletje. We hadden veel van hem kunnen leren. Als hij referenties nodig heeft, mogen ze me bellen.”
Hoe zijn jullie bij Leroy Kroese uitgekomen?
“Leroy is een talentvolle, ambitieuze trainer. Een echte TOG’er, net als zijn vader Peter; dat is een van onze beste spelers ooit. Leroy keepte tot hij zijn kruisbanden voor de derde keer afscheurde. Hij trainde ons tweede en afgelopen seizoen heeft hij ook de laatste drie wedstrijden geleid. De klik tussen hem en die jongens is bijzonder. Ze willen voor hem door het vuur, komen graag trainen. Hij is een leeftijdgenoot, voelt ze aan. Er wordt naar hem geluisterd. Hij bezit een zeker charisma en authenticiteit. Knap, op zijn leeftijd. De beleving is verbeterd en kortgeleden is de eerste overwinning geboekt. We staan een-na-laatste, gelukkig doet eentje het nog slechter…”
Wat voor club wil TOG zijn?
“Een club met een dorpscultuur in de grote stad. We hebben veel gewaardeerde vrijwilligers, zoals Ome Bob, onze 82-jarige die iedere zondagmorgen de vlaggen neerzet. Veel verenigingen hieromheen willen alleen maar groter en hogerop spelen. Wij vinden verenigen belangrijk: elkaar zien, voetballen en een biertje drinken, in goede en slechte tijden. We zijn gezond, groeien jaarlijks een klein beetje en op zondag zijn we een van de grotere verenigingen in Amsterdam.”