Elke woensdagavond staan tientallen mensen op straat te swingen. Tussen Artis en het Wereldmuseum gaan zij in stilte uit hun dak met een koptelefoon op. “Het werkt goed tegen depressie.”
Dansen op straat… heb je daar stiekem ook weleens van gedroomd? Niet op Koningsdag of het Festival op de Ring, maar op een doodgewone woensdagavond – samen met buurtgenoten die daar ook zin in hebben. Weet je dan welkom bij de Muiderpoort, ook als je eigenlijk niet zo goed durft. Initiatiefnemer Jurgen trekt twijfelaars over de streep, met zijn vrolijke discohemd, een grijns en uitgestrekte hand met koptelefoon: “Doe je mee?”
Het initiatief wordt geboren in coronatijd, als alle clubs dichtgaan. Binnen dansen mag niet meer… waarom dan niet buiten, denkt Jurgen. De Haarlemmer schaft tien koptelefoons aan, stelt een playlist samen en zoekt een plek waar je ook bij een plensbui rustig door kan dansen. Hij overweegt de tunnel bij het Rijksmuseum, maar dankzij een tip belandt hij bij de Muiderpoort op het Alexanderplein.
Dansen in een bouwput
Het blijkt een ideale plek, ook nu het één grote bouwput is. Bij de start van de werkzaamheden houdt hij zijn hart even vast: daar gáát onze mooie plek. Maar de dansers bewegen mee met het nieuwe decor. De hekken doen dienst als garderobe, uitgegraven tramrails nodigen uit tot bijzondere dansmoves en de zandbak blijkt een uitstekende dansvloer. Hoogtepunt van de avond: Jurgen pakt een bouwkabel op als microfoon en playbackt vol overtuiging zijn lievelingsnummer.
De vrolijkheid doet veel mensen goed. Je hebt me uit een depressie geholpen, hoort Jurgen vaak, vooral in coronatijd. “Het is lekker om dansende mensen om je heen te hebben. De vrolijke sfeer werkt aanstekelijk,” merkt hij op. “Als architect zit ik veel, dus dit is mijn sport. Het helpt ook om los te komen van alle dingen die je meedraagt in je kop. Zonder dat je er moeite voor hoeft te doen, zoals bij mediteren.”
Voorbijgangers verleiden
Als bonus levert de wekelijkse silent disco een nieuwe vriendenkring op. “Veel mensen kende ik nog niet. Aanlopers die terug blijven komen, worden vanzelf vrienden. Meestal drinken we na afloop nog iets in De Groene Olifant.” Inmiddels dansen er wekelijks zo’n vijftig mensen mee. Toch blijven Jurgen en mededansers actief voorbijgangers verleiden tot een spontaan dansje. “Het is net vissen: kijken of je beet hebt. Ik heb wel een zekere zendingsdrang ja, dansen is goed voor de wereld. In een calvinistisch land als Nederland heb je vaak een borrel nodig om een drempel over te gaan. Zonde! Iedereen kan bewegen.”
De silent disco gaat iedere woensdag door van 20.30–22.30 uur.
