Tussen het aannemen van lekkende drinkbekers en een stuk of dertig tekeningen door, had ik spontaan ‘ja’ gezegd op jufs vraag of ik dit jaar klassenouder wilde zijn. En zoals dat vaker gaat met dit soort dingen, werd ik maanden later hardhandig geconfronteerd met die onhandige opwelling van betrokkenheid.
Zomaar op het schoolplein, op zomaar een woensdagmiddag in wat ook wel de ‘feestmaand’ wordt genoemd.
Daar hebben we mijn jongste dochter.
– Dag lieverdje, heb je een leuke dag gehad? Wacht even, de juf wil nog even iets aan me vragen. Of ik kan helpen bij de sinterklaasviering? Wanneer? Vrijdag de hele ochtend? Uh, tja, nou, ik regel wel wat. Cadeautjes helpen inpakken? Tuurlijk, draai ik mijn hand niet voor om.
– Mamma, ik wou wat vragen. Mamma!
Ze is nogal ongeduldig, mijn jongste dochter. Kan behoorlijk blèren.
– Stil nou! Ik ben nu met juf aan het praten. Of ik ook assistentie kan geven bij de kerstviering? Vanzelfsprekend. 16 december zei je? Ach, dan zeg ik het kerstdiner op mijn werk wel af. Ja, en natuurlijk regel ik ook nog vier hulpouders. Geen probleem. Zo snel mogelijk voorbespreken? Nou, vanmiddag gaat niet lukken. Morgen?
– Mamma, mag ik nou eindelijk wat vragen?
– Even wachten, daar is je zus. Hé hoi, was het leuk op school?
– Ja! Mam, mag Sophie bij me spelen?
– Nee, want je moet naar hockey.
– Ah, nou hoor. Hoef ik dan vandaag niet naar hockey? Ik wil eigenlijk niet. Ik kan nooit eens een keer gewoon spelen!
– Jawel, je kan elke dag spelen, maar vandaag even niet. Jij gaat gewoon naar hockey, punt uit. Kijk, daar is mijn lieve zoon ook. Hoe gaat-ie jongen?
– Goed, maar mag ik met mijn vrienden in het pannenkoekenrestaurant eten?
– Wat? Nu? Nou, niet van mijn geld in elk geval. Is dat ook niet een beetje overdreven om ‘uit’ te gaan eten?
– O, dan doe ik het wel van mijn eigen zakgeld. Joehoe, jongens, het mag van mijn moeder! Ik ga snel naar huis mijn geld halen. Ik zie je zo, doei.
Over zijn schouder riep hij er nog achteraan: Mam, jij brengt me vanavond naar atletiek hè, ik ga niet alleen hoor. En de juf heeft gevraagd of je een keer kan komen helpen in december. Ons thema is vrijwilligerswerk…
– Oké, dan ga ik wél naar hockey, zegt de oudste dochter zuchtend. Blijkbaar ziet ze het licht.
– Trouwens mam, 16 december heb ik een voorspeelavond van ‘piano’. Jullie komen toch wel hè? En mijn juf heeft óók gevraagd of je binnenkort een keer kan komen helpen. Met koken, want dat is óns thema.
– Mamma, mamma, mamma! De jongste is een volhouder. Mamma, mag ik op ballet?
Zal ik u wat bekennen? Soms bekruipt me het gevoel, dat ik misschien toch niet zo heel erg geschikt ben voor het moederschap.
Fijne kerstdagen.