In Amsterdam-Oost wordt driftig gebouwd, maar die nieuwbouwwoningen zijn vaak klein en altijd duur. Biedt de regio soelaas? Steeds meer Amsterdammers zoeken het buiten de stad. In Purmerend, Muiden of Almere zijn woningen ruimer en aanzienlijk goedkoper.
Vanuit mijn huis op zeshoog in de Indische Buurt in Oost heb ik zicht op tientallen bouwkranen. Er wordt driftig gebouwd. In het Amstelkwartier, op Oostenburg, Cruquius, Zeeburgereiland en op eilandenarchipel IJburg. Nieuwbouwmakelaars verhalen trots over iconische woongebouwen op bijzondere plekken. Zij prijzen appartementen aan met veel zon, ruime balkons en een prachtig uitzicht. Dat klinkt goed, maar de realiteit is hard. Een urbanappartement (112 m2) met twee slaapkamers kent een vraagprijs van bijna negen ton, exclusief vierduizend euro erfpacht per jaar. En zonder parkeerplek. Voor veel gezinnen of jonge woningzoekenden met (nog) niet zo’n hoog inkomen zijn dergelijke appartementen, ondanks de aanhoudend dalende hypotheekrente, onbereikbaar. Kleinere woningen zijn goedkoper, maar dan past het bescheiden oppervlak niet bij de woonwensen.
Hoge huizenprijzen
De bestaande koopwoningmarkt biedt woningzoekenden met niet zo’n royale beurs evenmin soelaas. Uit de jongste marktcijfers van de Nederlandse Vereniging van Makelaars blijkt dat bestaande koopwoningen in Amsterdam niet meer zo hard in prijs stijgen als de afgelopen jaren. Van een prijsdaling is echter geen sprake: in het laatste kwartaal lag het prijsniveau per vierkante meter vrijwel op hetzelfde niveau als een kwartaal eerder. Voor een gemiddelde woning in Amsterdam-Oost moet per vierkante meter 5.658 euro worden betaald.
Bovendien is in Amsterdam onverminderd sprake van krapte op de woningmarkt. Er staan wel meer woningen te koop. Het ruimere aanbod is volgens de makelaarsvereniging het gevolg van naar huis terugkerende buitenlandse kenniswerkers. Na de corona-uitbraak is er hier voor hen minder emplooi. Ook komen vaker woningen in verkoop die eerst als dure huurwoning of vakantieverblijf werden ‘vermarkt’, maar dat maakt in Oost nauwelijks verschil. In vergelijking met een jaar geleden kan een potentiële koper kiezen uit minder dan drie woningen.
Coronacrisis
Woningen zijn hier te duur, te klein of sluiten niet bij de woonwensen aan. Daarom richten steeds meer Amsterdammers in hun zoektocht naar een woning de blik op plekken buiten de hoofdstad. Uit onderzoek van woningsite Funda blijkt dat ruim 1 op de 5 Randstedelijke woningzoekenden geïnteresseerd is in een woning buiten de stad. De uitbraak van covid-19 speelt daarbij een rol. Mocht de uitbraak van het virus langer aanhouden, dan zeggen nog meer mensen Mokum te willen verlaten.
De toenemende verhuisgeneigdheid heeft te maken met de drukte in de stad. En met de kwaliteit van de leefomgeving. Amsterdam wordt vaker sleets en vies gevonden. Het ontbreekt er aan voldoende groene plekken. Bovendien werken sinds de coronacrisis meer mensen vaker thuis. Zij zijn bereid om een of twee dagen in de week wat meer reistijd te hebben, als daar meer rust en meer ruimte tegenover staat. Ook groeit de vestigingscirkel. De afstand tot de hoofdstad wordt geleidelijk aan ruimer. Gemiddeld genomen vestigen vertrekkende Amsterdammers zich op een afstand van ruim dertig kilometer van de hoofdstad.
Geen koopjes
Buiten de stad gaat het niet om ‘koopjes’. Voor een nieuwbouweengezinswoning aan het IJmeer bij Muiden met jawel, een diepe tuin, moet een kleine zes ton worden neergeteld. In Wheermolen, één van de groenste wijken van Purmerend, zijn nieuwbouwappartementen van zo’n honderd vierkante meter te koop voor minder dan vier ton. Of neem de bestaande woningmarkt. Een vijftien jaar oude rijwoning in de Stripheldenbuurt in Almere – met vier slaapkamers aantrekkelijk voor een gezin – kost er nog geen drie ton. Niet niks, maar in Oost lukt dat voor die prijs zeker niet.
Door Bert Pots
‘Buiten de stad woon je ruimer en goedkoper’
