Buitenruimte ingericht: Joubertplein
Tijdens de kerstdagen lag het pleintje er verlaten bij… De werkzaamheden waren gestaakt en het geluid van gezellig brommende takelwagens, slam fm (andere crew) met daaroverheen een schorre stem van de teamleider met een opdracht, was vervangen door het irritant knallen van rotjes en het zompige geluid van de vloer die op het plein lag. Een soort rubberen onderlaag die door de regen veranderd was in een spons, en zodra de buurtkinderen erover renden en al die andere dingen die ze doen, hoorde je een natte scheet over het plein galmen…
Plots, toen mijn vriend en ik voor dag en dauw terugkwamen van een feestje, hoorden wij een piepend geluid. Waar kwam dat vandaan? We keken naar beneden en daar zagen wij de ontmaagding van een van de fitnessapparaten op het plein. Een bijzonder moment. Een man, ver in de 70, besloot op een willekeurige dag rond het zesde ochtenduur, het apparaat eens uit te proberen. Het piepte. Het kraakte. Het had iets…treurigs.
Mijn enthousiasme voor de vernieuwing van het plein begon langzaam weg te ebben. Het zou toch heel mooi worden? Verandering, innovatie! Waar waren de Inrichters van Buitenruimte?
Joost
Gelukkig, nieuwjaar, nieuwe kansen en op een ochtend werd ik verrast door het vertrouwde geluid van de bouwwagens: Ze waren terug! Ik werkte die dag thuis en bevond mij in de gelukkige omstandigheid dat ik getuige kon zijn van het werkproces. Een mannetje of tien heeft het plein tussen 9 en 5 werkelijk een metamorfose gegeven: de zompige vloer was veranderd in een frisgroen voetbalveld, met een atletiekbaan eromheen en prachtige doelen. Ik kon het niet laten en heb de stoute schoenen aangetrokken. Ik had inmiddels al zoveel gefantaseerd over Inrichters van Buitenruimte, dat het me te gek leek er eentje in het echt te spreken! Met m’n notitieboekje in de hand stormde ik de trap af… maar halverwege bekroop mij een beklemmend gevoel. Wat als de Inrichters van Buitenruimte niet zo leuk waren als ik dacht? Had ik het er voor over het risico te lopen dat mijn romantische beeld kapot zou slaan tegen de stenen? Misschien wilden ze wel niet met mij praten. Op de een of andere manier wist ik mezelf te vermannen en liep ik door.
Aangekomen bij de groep bleek mijn angst onterecht. De heren wilde maar al te graag met mij praten! Vooral Joost (24, medewerker aanleg) heeft mijn beeld alleen maar positief bevestigd. Ik vroeg hem of hij tevreden was, en hij antwoordde, zichtbaar glunderend, dat hij blij was met wat hij zag. Joost legde mij uit dat het plein was gepimpt in opdracht van de Johan Cruijff Foundation, iets wat voor mij niet als een verrassing kwam aangezien de naam Cruijff luid en duidelijk in het midden van het veld prijkt. (Wat dat betreft was Davids bescheidener, kan dat? Ja blijkbaar.) Er komt nog een heg om heen (groen in de buurt, YES) en ook wordt de atletiekbaan afgeserveerd met een likkie verf en een start en finish. Mijn bijna vervlogen hoop begon weer te gloren.
Toen ik Joost vroeg of hij zelf op de fitnessapparaten zou gaan spelen mocht hij hier in de buurt wonen, antwoordde hij ontkennend. Maar toen ik hem vroeg of zijn baan, als Inrichter van Buitenruimte hem beviel, bemerkte ik de inmiddels bekende glundering. Er kwam een glimlach op zijn gezicht en hij zei vol overtuiging: “Ja, mijn baan geeft me zeker voldoening. Het is leuk om zo’n bende op te knappen tot iets moois. Je weet nooit waar je terecht komt. En het idee dat hier duizenden kinderen gaan spelen is toch wel bijzonder.” Zucht. Wat een man!
Commitment
En inderdaad. De metamorfose is spectaculair. Een paar dagen na mijn gesprek met Joost werd de heg aangeleverd, en afgelopen weekend kon ik zowaar een voetbalpartijtje van aanzienlijk niveau aanschouwen! De buitenruimte is effectief ingericht, namelijk: de ‘hangjongeren’ kunnen niet meer hangen. Als je nu op het pleintje komt, krijg je zin om te gaan bewegen. Er zijn niet eens bankjes meer dus je moet wel. Activeren die hap!
Hoe het ook eindigt met het pleintje, het stemt mij nu al positief te weten dat er met zo’n overgave en commitment aan wordt gewerkt. Misschien is het ook niet verkeerd om eens met andere ogen te kijken naar uw buitenruimte. Wellicht valt het niet altijd binnen uw smaak, wellicht begrijpt u niet altijd wat het praktisch nut is, wellicht moet u er niet aan denken om in de buitenlucht een fitnessapparaat te bespringen, toch is het een stukje cultuur wat je er gratis bij krijgt: er is over nagedacht.
En mocht ik ooit nog wat buitenruimte in te richten hebben… Bel ik Joost.
Lees ook:
Inrichters van buitenruimte Joubertplein (01-12-2012)