Ans Vandermaelen kent de weg in het OLVG als geen ander. Eerst was ze gastvrouw op de spoedeisende hulp, een taak die ze deels naar eigen inzicht mocht invullen. Nu brengt ze patiënten naar huis die na een dagopname naar huis mogen, maar die bijvoorbeeld na een roesje of kleine ingreep nog niet alleen over straat kunnen.
Ans (58) vertelt waarom ze zich inzet voor hulpbehoevende stadgenoten: “Ik kom zelf uit de zorg, het bloed kruipt waar het niet gaan kan hè! En vanuit Amsteldorp, waar ik woon, ben ik zo hier.”
“In het OLVG vragen ze patiënten of er iemand is die ze op kan halen. Voor mensen bij wie dit echt niet lukt, wordt via de Unie van Vrijwilligers Amsterdam iemand gevraagd. Ik wacht de mensen op bij de uitslaapkamer of op een andere afdeling. Van tevoren heb ik dan al gehoord voor wie ik kom, welke ingreep diegene heeft gehad. Ook krijg ik vast het adres, zodat ik een handige route kan plannen.”
Soms lopen ze terug naar huis, als het een beetje meezit door het Oosterpark. Meestal reizen ze met het ov, maar als het nodig is wordt er op kosten van de patiënt een (rolstoel)taxi besteld. “Soms wordt er een paar keer per week een beroep op me gedaan, maar er zijn ook weken dat er geen verzoeken komen.”
De vrijwilligers vergaderen zo nu en dan om ervaringen te delen en tips uit te wisselen. Want het is altijd weer afwachten hoe de drie uur die ze met iemand hebben precies zal verlopen. “Zo begeleidde ik een keer een dame na een dagopname. Het onderzoek was nogal uitgelopen en thuis had ze een hondje dat nodig moest worden uitgelaten. Liep ik met dat dikke worstje onder mijn arm de trappen af om hem in het parkje even te laten plassen.”
Het werk is na acht jaar nog altijd leuk om te doen, vertelt Ans. “Je komt steeds op andere plekken in de stad, hoort bijzondere verhalen. En soms doe je wat extra’s voor iemand. Kan ik nog een boodschapje voor u doen, vraag ik dan. Dat is heel leuk.”
Is dit ook iets voor jou? Je hulp is zeer welkom! Zie www.uvv-amsterdam.nlof bel 020-6207068.