Twintig jaar geleden verzamelden zich wat moeders van de Willibrordschool op IJburg om samen te zingen. Inmiddels is vrouwenpopkoor De Bloesjes uitgegroeid tot een hechte groep van 28 vrouwen die elke week repeteren en regelmatig optreden. Op 15 november vieren ze hun jubileum in Nautilus op Zeeburgereiland.
Op dinsdagavond rond 20.00 uur druppelen de Bloesjes binnen voor de repetitie. Er wordt geknuffeld, hartelijk gehallood en honderduit gekletst. Vanuit de garderobe klinkt al gezang, de sfeer voelt warm. Als de dirigent plaatsneemt achter de piano zoekt iedereen z’n plek. Er is niemand die niet lacht.
Het begon klein. Een aantal moeders van de Willibrordschool wilden graag zingen, een juf van de school wist nog wel een dirigent, vertelt Suzanne, lid van het eerste uur. “Dat was Christie. Die was meteen enthousiast en wij vonden haar geweldig.”
Van De Gezellige Bloes tot Bloesjes
De oorspronkelijke naam van het koor, De Gezellige Bloes, kwam voort uit een oud kinderliedje. Ik vond dat zo gezellig suf klinken, zegt dirigent Christie met een lach. “Een beetje oubollig. En iedereen noemde ons eigenlijk al De Bloesjes.” Vijf jaar geleden ging het bestuur akkoord met de officiële naamsverandering.
Het koor zingt popmuziek, van Linda Ronstadt tot Taylor Swift en Franse chansons. Christie schrijft zelf de arrangementen in drie of vier stemmen. In het begin repeteerden de vrouwen eens in de twee weken. Inmiddels komt het koor al twaalf jaar elke week bij elkaar. En er is huiswerk. Christie maakt oefenopnames per partij, zodat iedereen thuis kan oefenen op de eigen stem. “Er is geen excuus meer van ‘ik was het de vorige keer niet’,” grijnst Ester die dertien jaar lid is. “Je had gewoon kunnen oefenen.”
Lief en leed delen
De Bloesjes treden een aantal keer per jaar op. Camping Zeeburg is vaste prik, net zoals de Paradiso Korendagen en het IJburgse Korenfestival. Elk jaar gaat het koor voor een lang weekend naar een oude boerderij in Noord-Frankrijk om op te treden in een klein kerkje.
Ja, het boerderijtje. Alexandra, een van de oprichtsters, lacht bij de herinnering. Twee jaar kwamen ze op vrijdagavond laat aanrijden en bleek alles doorweekt door lekkage. “Dan sta je daar met 25 Amsterdamse vrouwen in the middle of nowhere.” Christie: “Iemand had de burgemeester al van zijn bed gelicht. Uiteindelijk kwamen we tien kilometer verderop op een camping in plastic huisjes terecht. Ja die Bloesjes, die zijn heel flexibel.”
Het zijn dit soort momenten die de groep hecht maken. Maar ook de persoonlijke dingen die de vrouwen delen. “We hebben alles meegemaakt die afgelopen twintig jaar. Ziekte, overlijden, scheiden,” somt Suzanne op. “We begonnen als jonge gezinnen met kleine kinderen. Inmiddels bespreken we bijvoorbeeld de overgang.”
Het koor bestaat uit vrouwen tussen de 45 en bijna 70 jaar. “Als ik hier ben, vergeet ik alles,” zegt Ester. “Daarna slaap ik beter. Mijn hoofd is helemaal leeg.” Amber kwam tweeënhalf jaar geleden bij het koor. “Iedereen was zo hartelijk. Door de positieve feedback word ik zekerder, durf ik meer.”
Voor het jubileum heeft het koor een bijzondere voorstelling voorbereid. Er worden liedjes gezongen, afgewisseld met verhalen, sketches en filmpjes vol herinneringen. Alexandra: “Van grappige, leuke dingen die we hebben meegemaakt tot persoonlijke momenten die we gedeeld hebben.”
En na het jubileum? “We gaan absoluut nog twintig jaar door,” zegt het koor in koor.
Twee voorstellingen vinden er plaats op 15 november in Nautilus, aansluitend een dansfeest. Kaartjes via DeBloesjes20jaar.eventbrite.com.
Foto: Het IJburgse popkoor De Bloesjes tijdens de repetitie in de aula van De Archipel in hun voor het jubileumjaar gemaakte T-shirts.
