Het Flevopark zet aan tot politieke harakiri. De meerderheid van de stadsdeelcommissie Oost heeft het mes in de eigen buik gestoken. De reden is simpel: het lijkt erop dat zij hun zin niet krijgen. De stadsdeelcommissie vindt dat de gemeenteraad het heft in handen moet nemen. Daar zitten partijen klaar om toe te steken, niet in de eigen buik maar bij anderen.
Inzet van het steekspel is de dijkverhoging van het Flevopark over een totale lengte van 1,6 kilometer. Iedereen is het erover eens dat die dijkverhoging er moet komen. De grote discussie gaat over een stuk dijk dat niet alleen verhoogd maar ook mogelijk verlegd zou moeten worden.
Het Waterschap Amstel Gooi en Vecht is verantwoordelijk voor de dijkverhoging. Begin oktober vorig jaar heeft het Waterschap hierover een voorlopig besluit genomen. Voordat een definitief besluit genomen kan worden moet eerst nog (onder andere) een Bomen Effect Analyse worden uitgevoerd. De verhoging betekent, volgens cijfers van het Waterschap, dat er ruim tweehonderd bomen gekapt moeten worden. Om die bomen te mogen kappen is een vergunning nodig. Deze wordt afgegeven door het stadsdeelbestuur Oost. Het stadsdeelbestuur doet dit namens het gemeentebestuur, dat deze bevoegdheid aan het stadsdeel heeft overgedragen. De stadsdeelcommissie heeft normaal gesproken geen rol in deze besluitvorming – en de gemeenteraad al helemaal niet omdat de bevoegdheid aan het stadsdeel is overgedragen.
Maar dankzij de inzet van de Vrienden van het Flevopark loopt de besluitvorming niet meer volgens de normale route. De Vrienden zijn het niet eens met het voorlopige besluit van het Waterschap en lobbyen bij stadsdeel, gemeenteraad en Waterschap voor hun eigen variant. Niet zonder succes want met name SP, Partij voor de Dieren en GroenLinks (en op stadsdeelniveau ook PvdA) tonen zich gevoelig voor het verhaal van de Vrienden.
Een van de hoofdrolspelers in dit verhaal is Mark van Dongen. Hij zit als SP’er in de stadsdeelcommissie Oost, is lid van de Vrienden van het Flevopark en schrijver van een brief aan de gemeenteraad waarin hij een stadsdeelbestuurder ervan beschuldigt tegen gemeenteraadsleden te hebben gelogen toen hij in mei aan hen uitleg gaf over de discussie over het Flevopark. Ook is Van Dongen mede-indiener van het “ongevraagd advies” over het Flevopark waarover de stadsdeelcommissie begin juni heeft gesproken. Door dit ongevraagde advies aan te nemen (tegen: VVD, D66, DENK – het stadsdeelbestuur vond het advies “zeer onverstandig”) zet de stadsdeelcommissie het mes in de eigen buik.
Inhoudelijk is het een simpel advies waarin de pleidooien van de Vrienden van het Flevopark goed zijn terug te vinden. Maar als het om besluitvorming gaat is het advies duizelingwekkend. Adviezen van stadsdeelcommissie moeten volgens de regels aan het stadsdeelbestuur zijn gericht. Stadsdeelbestuurders moeten dan het advies doorvertellen aan de gemeentelijke wethouders.
Dit advies passeert echter het stadsdeelbestuur – omdat het zich geen vriend toont van de Vrienden – en richt zich aan de gemeenteraad. Die raadsleden moeten, volgens het advies, de verantwoordelijk wethouder aanzetten tot gesprekken met het Waterschap om zo de stem van de Vrienden te laten doorklinken. Maar volgens de Amsterdamse bestuurlijke afspraken heeft de wethouder het stadsdeelbestuur verantwoordelijk gemaakt voor het voeren van deze gesprekken.
Het advies van de stadsdeelcommissie aan de gemeenteraad oogt als een vorm van politieke harakiri. Stadsdeelcommissies hebben al niet zoveel te vertellen en in dit geval heeft de stadsdeelcommissie Oost de weinige invloed die zij heeft overgedragen aan de gemeenteraad. Als straks de aanvraag van het Waterschap voor het kappen van bomen langskomt – bij stadsdeel Oost – kan de gemeenteraad de toch al zwakke stem van de stadsdeelcommissie negeren. Waarom luisteren naar een stadsdeelcommissie die het eigen bestuur negeert en zichzelf dood heeft verklaard?
Lees ook:
Vrienden van het Flevopark vreest kaalslag door dijkplannen van het Waterschap
