Zorgen over verkeersveiligheid: Oost lobbyt bij gemeenteraad voor fietspad naast Amsterdamsebrug

‘Iedereen weet dat deze brug er moet komen. Maar hoe?’ Dat vroeg de stadsdeelbestuurder zich begin april af tijdens het debat met de stadsdeelcommissie Oost over de bouw van een fietsbrug naast de bestaande Amsterdamsebrug. Het antwoord had hij niet, de voltallige commissie ook niet, en het geld is er ook niet.

De nieuwe fietsbrug is onderdeel van het “Ruimtelijk Kader Zeeburgereiland” waarmee de gemeenteraad vorig jaar oktober heeft ingestemd. Ter onderbouwing van dat besluit lag een adviesrapport waarin was te lezen dat de huidige Amsterdamsebrug (die de Indische Buurt met Zeeburgereiland verbindt) eigenlijk nu al te klein is voor de hoeveelheid fietsers die erover gaan. Recent kreeg de gemeenteraad tellingen over het fietsgebruik van de brug onder ogen die deze conclusie nog eens bevestigden (zie de Brug van maart). In een begeleidende brief schreef de wethouder dat “de fietsbereikbaarheid niet meer op tijd op orde is. Dit geldt met name in de spits voor kwetsbare verkeersdeelnemers (zoals ouderen en schoolgaande kinderen)”.

Dit was tegen het zere been van de stadsdeelcommissie Oost. In het debat van begin april spraken alle partijen hun zorg uit over deze ontwikkeling. Volgens de commissie moet die fietsbrug er snel komen en om dat te onderstrepen besloten de partijen een motie op te stellen gericht aan de gemeenteraad om dit besluit te nemen. Meer dan zo’n lobbymotie kan de commissie ook niet doen, want de beslissingsmacht zit bij de gemeenteraad.

Maar de gemeenteraad wil dit besluit niet nemen, althans dat wilden meeste raadsleden een half jaar geleden duidelijk niet. Tijdens het debat over het “Ruimtelijk Kader Zeeburgereiland” kwam dat toen goed naar voren. Om dit debat te kunnen voeren kregen de raadsleden stapels papier met onderbouwde adviezen en nog een aparte technische sessie om ze door het papier heen te loodsen. Maar in het debat over de fietsbrug zelf overheersten niet de feiten en berekeningen maar het gevoel, en dan vooral het eigen gevoel.

Om de D66-woordvoerder te citeren: “Hoe komt het dat ik zo ontspannen over de brug fiets? Ik fiets over de brug en denk: eigenlijk is het hier niet zo heel druk.” Of de VVD-woordvoerder: “Het fietspad is hartstikke leeg. Volgens mij hoef je dat helemaal niet uit te breiden in 2040.” Of de FvD-woordvoerder: “Als ik er kom, tref ik het fietspad vaak leeg aan.”

Bij de D66-woordvoerder speelde nog een ander gevoel op om de bouw van de fietsbrug te kunnen voorkomen. Want bij de huidige brug lopen fietspad en voetpad in elkaar over als een soort shared space, is dat eigenlijk al niet goed genoeg? Nee, aldus een van aangeleverde adviesrapporten. Fietsers wijken nu wel uit naar het voetpad maar als er straks veel meer fietsers komen bieden fiets- en voetpad samen “onvoldoende ruimte”.

Amsterdam moet nog minstens €17 miljoen in de eigen begroting vinden om de nieuwe fietsbrug te kunnen bouwen – uit andere potjes is al €34 miljoen beschikbaar gesteld. Dat lijkt een te overzien bedrag, maar de gemeente zit steeds krapper bij kas en er dienen zich vooral financiële tegenvallers aan. En dan moet binnen de gemeenteraad de gevoelstemperatuur voor de nieuwe fietsbrug ook nog boven het vriespunt komen.

Lees ook:
Toch geen fietsbrug naast de Amsterdamsebrug, ondanks toenemende aantallen fietsers