Om te laten zien dat de Amsterdammers in Oost bij elkaar horen, organiseerden betrokken buurtbewoners, stadshistoricus Rogier Schravendeel en Stichting Assadaaka Community vrijdag 13 december een vredesmaaltijd. Hun hoop op zoveel mogelijk deelnemers kwam ruimschoots uit.
Tussen 17.30 en 18.00 uur loopt de zaal op de eerste verdieping van de Wethouder Verheijhal in rap tempo vol. Na het openingswoord en het aansteken van de sabbathkaarsen volgen toespraken van onder andere bestuurder Jan-Bert Vroege, Ahmed El Mesri en Jochem Bodewes van de SP. Besproken wordt hoe – ondanks oorlogen en ontwikkelingen in de rest van de wereld – de vrede in Oost te bewaren. Ook zijn er muzikale bijdragen met Syrische zang en gitaarspel.
De avond heeft een droevig randje. Om de verwachte drukte op te vangen waren ’s middags op de gang, een ruimte van zo’n 15 meter lang en 10 meter breed, een paar tafels neergezet. Hoewel ze de doorgang niet hinderden, konden ze niet blijven staan. Een medewerker van het sportcomplex die een oplossing zoekt, is gebonden aan het beleid van de leidinggevenden en de brandveiligheidsregels en kan daardoor geen kant op.
Kort voor het begin van de maaltijd ontstaat in de eetzaal ruimtegebrek, dat vooral gebruikers van rolstoelen en scootmobielen hindert. Marina en haar dochter zijn zeer slecht ter been en daarom afhankelijk van een scootmobiel en een looprek. Met moeite banen ze zich een weg naar buiten. “Voor we het wisten, stonden we vast in de menigte en kregen het benauwd. Dat gaf veel stress waar we beiden niet goed tegen kunnen. Er waren ook nergens tafels om aan te zitten.” Op de gang komen moeder en dochter wat op adem. “De organisatie wil hier graag een tafel voor ons dekken, maar de leiding van de sporthal geeft nog steeds geen toerstemming.” Gedesillusioneerd besluiten ze te vertrekken. “Heel jammer, we hadden ons verheugd op deze avond.” Een medewerker van Assadaaka trekt zich het lot van Marina en haar dochter aan en geeft ze eten mee naar huis.
Een bezoeker van de maaltijd heeft moeite met de gang van zaken. “Iedereen kan bedenken dat een stampvol zaaltje, waar mensen als haringen in een ton zitten, bij brand gevaarlijker is dan een paar mensen aan tafels op de gang.”
Schravendeel betreurt het gebeurde. “De gasten konden zich vooraf per e-mail opgeven, zodat de sporthal wist op hoeveel mensen we konden rekenen. Kennelijk is daar iets misgegaan, wat precies zal nog blijken.” Hij ziet de vredesmaaltijd als een waardevolle bijeenkomst en overweegt die komend voorjaar in aangepaste vorm te herhalen. “Dan gebruiken we een andere ruimte. Wie er deze keer niet bij kon zijn, is de volgende keer van harte welkom. Ik dank Assadaaka enorm voor alle hulp en het bereiden van de heerlijke maaltijd.”
Eenmaal thuis kijkt Marina met een matte glimlach terug op de avond. “Ontzettend aardig dat we eten meekregen, maar ze gaven per ongeluk eten voor een persoon. Gelukkig was mijn buurman ook in de Verheijhal en ging hij tegelijk met ons naar huis. Hij had nog hutspot voor twee personen in de koelkast, dus hebben we geruild. Toch wel een mooi gebaar in deze tijd van het jaar.”
Vredesmaaltijd in de Wethouder Verheijhal (te) druk bezocht
