Na het geslaagde debuut in september organiseerde Café de Nieuwe Stek zondag 3 december een tweede middag stand-upcomedy. Deze theatervorm werd in de jaren ’50 door de optredens van Max Tailleur op het Rembrandtplein erg populair en kreeg vier decennia later een succesvol vervolg met Comedytrain.
Vanaf een klein podium met rode, velours gordijnen als decor spreekt master of ceremony (mc) Ard een opnieuw uitverkochte zaal toe. Ard, in het dagelijks leven docent Nederlands, is blij mc te zijn. Hij geeft voornamelijk les aan migranten en door het dalende aantal nieuwkomers is hij naarstig op zoek naar meer werk.
Comedian Michael Mars heeft vooralsnog geen klagen over een baan. Vooral omdat hij bij sollicitaties niet over zichzelf praat en zo wordt aangenomen. Voor zijn omgeving is hij inspirerend. Tijdens Halloween verkleden zijn vrienden zich allemaal als Michael. Na zes jaar optreden in België en Nederland is de Amsterdamse bühne het hoogtepunt van zijn carrière. Het doet hem goed in twee landen onbekend te zijn.
Amsterdammer Robert Jan Wiggerts is bezorgd. Door milieumaatregelen moet hij afstand doen van zijn dieselbusje of uitwijken naar Flevoland. Vooral dat laatste is een probleem. Ötzi, de 5300 jaar oude ijsmummie, kreeg de naam van de omgeving waar hij is gevonden. Als Wiggerts echt naar de polder verhuist en mensen hem over 5000 jaar vinden, vreest hij te worden vernoemd naar zijn nieuwe woonplaats: Almere-Buiten.
Zonder autopech rijdt comedian Jelle Koorenstra in anderhalf uur van Friesland naar Amsterdam. Dat is nooit het geval. Hij heeft weinig last van de vertraagde reistijden. Hij is ambtenaar en tegen de tijd dat hij thuiskomt kijkt hij ’s nachts films om overdag te kunnen slapen op zijn werk. Verwonderd vraagt hij zich af wat mensen tegen ambtenaren hebben, die doen immers niets. Omdat hij dol is op snacks heeft hij Partij voor de Dieren gestemd, zonder dieren geen snacks.
Als artiest weet David Speters hoe voorzichtig je moet zijn met uitspraken op het podium. Laatst maakte een collega de fout door zijn publiek te vragen waar het feestje was. Nadat iemand ‘in de volgende straat!’ riep, liep de zaal leeg. Sinds kort is hij vrijgezel. Hij had een vriendin die gek is op literatuur. Na hun laatste keer omschreef ze het intieme samenzijn als een boek van Harry Mullisch. David hoopte dat ze het over De ontdekking van de hemel had, ze bedoelde De aanslag.
MC Ard heeft meer succes in de liefde en kocht daarom onlangs condooms. De keuze was moeilijk. De winkelier bood hem ‘familieverpakking’ aan, terwijl hij ze juist wil hebben om gezinsuitbreiding te voorkomen. Het vinden van de juiste maat bleek een zware opgave. Regular is eigenlijk small. Die wil niemand hebben, en zo schuift alles een maat op en ontstaat grootheidswaanzin bij mannen.
De laatste comedian van de avond komt uit de Haagse Schilderwijk. Mino van Nassau kampeert daarom liever niet, dan keert hij terug naar zijn oude buurt. Oorspronkelijk komt hij uit India, nog steeds heeft hij de neiging op het dak van de trein reizen. Verder worstelt hij niet met zijn Indiase wortels. Zijn kinderen staan ver van hem af. De straattaal van zijn zoon begrijpt hij alleen als die tegen zijn moeder ‘je bent vet, man!’ zegt. Zijn dochter wilde voor haar zestiende verjaardag een paal in haar kamer. Mino is trots dat ze bij de brandweer wil. Waarom hij als ze aan de paal hangt geld naar haar moet gooien is hem een raadsel.
Alle sketches hadden sterke en mindere momenten. Soms lag het tempo te laag, waardoor korte maar pijnlijke stiltes ontstonden. Op zich geslaagde grappen waren veel van hetzelfde en hadden voor de hand liggende onderwerpen, seks en leedvermaak voorop. Ondanks dat de comedians het moeilijk hadden door een deels lauw publiek, wisten ze ook een groep mee te krijgen en twee uur lang de aandacht vast te houden. In gemiddelde cijfers uitgedrukt: een 7+ voor de comedians, een 7- voor het publiek.
Lachers op hun hand krijgen is uitdaging voor stand-upcomedians in De Nieuwe Stek
