Voor deze rubriek schreef ik vorig jaar een stukje met de kop ‘Verleden herleeft op oude Zeedijk’. Ik was op bezoek geweest bij het Gemeenlandshuis en werd getroffen door de rustieke, historische sfeer. In een kamer stond een ezel met daarop een replica van Rembrandt. De schets stond zo bij het raam opgesteld dat je het uitzicht over het water kon zien dat Rembrandt destijds aan de Diemerzeedijk had geschilderd.
Ik werd overrompeld door een onbeschrijflijk gevoel, alsof heden en verleden op dat moment versmolten. De ogenschijnlijke harde grens tussen toen en nu verviel, en ik zag in mijn fantasie hoe Rembrandt aan de dijk zat te schilderen. Ik zag hoe hij naar het kabbelende water voor mij keek en hoe hij dat vervolgens op papier had vereeuwigd.
Fotograaf Julius Rooymans laat als kunstenaar graag zijn fantasie de vrije loop. Hij is gefascineerd door geschiedenis en weet met zijn werk heden en verleden op magistrale wijze te verbinden. Zoals hij zelf zegt: “Bij mijn werk lijkt het alsof je in het verleden kunt kijken.” Rooymans maakt grote, gedetailleerde werken die zijn geïnspireerd op Hollandse meesters. “Een schilderij heeft een kader en wat erbuiten valt, dat zie je niet. Ik vind het interessant om erover na te denken wat er zich buiten die kaders heeft afgespeeld.”
Rooymans gebruikt bij zijn fotografie gelijkende figuranten en speelt met de iconische aspecten uit het werk van de meesters. Hij verbeeldt hoe druk het in het huis van Vermeer moet zijn geweest en wie er bij de anatomische les van dr. Tulp, buiten de kaders van Rembrandts schilderij, hebben toegekeken. Rooymans verzint een verhaal, maar baseert zich op historische bronnen. “Vermeers werk straalt rust uit, maar hij had regelmatig weinig geld en 14 kinderen. Dat kan thuis nooit echt rustig zijn geweest.”
Wanrooij Gallery op de KNSM-laan exposeert tot en met 14 mei een ‘Gouden Eeuw selectie’ van Rooymans werk. De foto’s zijn van zeer hoge resolutie en elk detail is extreem goed uitgewerkt. Door het lichtgebruik van de meesters toe te passen weet hij de toeschouwer krachtig te overtuigen. Het is alsof de meesters zelf achter de camera hebben gestaan. Je ziet de verstilling van Vermeer, de groteske stijl van Rembrandt, de subtiele lichtinval, en je wordt geraakt door het aangenaam drukke tafereel van Jan Steen. De ultieme versmelting van heden en verleden.