Nieuws

Majellatuin: best bewaarde geheim van de Indische Buurt

De Majellatuin is een grote binnentuin aan de Tidorestraat 172. Hij ligt verborgen achter twee hekwerken en een donkere gang onder de huizen door. Ooit was dit een verwaarloosde speeltuin. Nu is er een siertuin, boomgaard en vijftien moestuinbedden van omwonenden.

Sommige moestuinbedden zijn afgezet met stenen, andere met gevlochten takken. De tuintjes zijn nog in winterstand, maar hier en daar steken plukken snijbieten uit de grond en groeien er fiere boerenkolen. Een hommelkoningin zoemt laag over de aarde, op zoek naar een holletje voor een nest. Uit een bak steekt bloeiende rozemarijn. Een gedeelte van het huizencomplex rondom de tuin staat in de steigers. 

“Tot 2014 was dit een speeltuin,” vertelt mede-initiatiefnemer van de Majellamoestuin Marie-José Pelzers (61). “De buurt wilde hem niet kwijt, want er wonen hier veel kinderen in kleine huizen, maar een gemeenteraadslid dacht daar anders over.” Veel speeltoestellen zijn overgebracht naar de Bataviatuin iets verderop. Marie-José – dansdocent van beroep – organiseerde destijds in het gebouwtje in de Majellatuin kinderactiviteiten en voerde musicals op. Het gebouw fungeert nu als fietsenstalling en opslagplek voor boa’s. 

Na de sluiting van de speeltuin is de binnenplaats vergroend en is geprobeerd de tuin door omwonenden te laten beheren, vertelt mede-initiatiefnemer Jan Maarten Dros (50), die ook zelf een moestuinbed heeft in de Majellatuin. “Het project werd begeleid door een team met groene vingers. Er zijn perenbomen geplant, bloembedden en wandelpaden aangelegd. Maar de tuin is zo enorm groot – 1400 m2 – en het werk kwam toen het team vertrok steeds meer op drie overgebleven vrijwilligers terecht. Het onkruid groeide hen boven het hoofd. Omwonenden klaagden dat het er niet uitzag – maar hielpen zelf niet mee.”

Uit andere buurttuinen in de Indische Buurt werd een succesvolle methode overgenomen: door geïnteresseerde omwonenden een eigen moestuinbed toe te delen, krijgen mensen iets terug voor het uitvoeren van onderhoud. In de Majellatuin zijn zelfs de gemeenschappelijke perken verdeeld qua onderhoud. Jan Maarten: “Op die manier blijven deelnemers voor langere tijd betrokken.”

Dit is het vierde jaar dat de tuin weer volop ‘bloeit’. Marie-José wijst op haar eigen moestuinbed: “Hier hadden we snijbiet, prei, uien en er stonden bonen – op stokken gebonden.” Even later vist ze een plastic zak uit het vijvertje met goudvissen. “Soms gooien ze vanaf de balkons van alles naar beneden – dat is wel jammer.” Overtollige snijbiet en aardpeer verkopen de moestuiniers aan lokale restaurantjes, zoals Thúskomme (Batjanstraat) en La Fucina (Javastraat). De inkomsten worden in de tuin geïnvesteerd. 

Elke laatste zondag van de maand om 12.00 uur gaan de hekken van de Majellatuin open en is er een gezamenlijke tuinwerkdag. De eerste open-tuindag waarop iedereen welkom is, is 24 april. Aanmelden voor de wachtlijst voor een moestuinbed kan via majellainhetgroen@gmail.com