Museum Tot Zover ligt verscholen in het groen van De Nieuwe Ooster. Het museum, dat thema’s rond de dood behandelt, luidde begin deze maand de noodklok. Gemeente Amsterdam wil Café Roosenburgh, dat het museum deelt met de begraafplaats, omvormen tot een multi-inzetbare plek.
Guus Sluiter, directeur van Tot Zover, begrijpt niets van dit voornemen. “Het café is al een multifunctionele ruimte. De begraafplaats heeft echter ruimte nodig voor onder meer een plek waar nabestaanden hun wensen kunnen bespreken. De bediening moet weg en er komt een koffiemachine. Maar De Nieuwe Ooster vergeet daarbij dat het café ook voor hun eigen bezoekers belangrijk is.”
Het grootste probleem voor Tot Zover is dat ze Café Roosenburgh gebruiken voor openingen, lezingen, voorstellingen en de ontvangst van scholieren en studenten. “Dat is belangrijk voor onze exploitatie,” stelt Sluiter. “We geven extra diepgang met activiteiten die niet in de museumzalen kunnen worden gehouden.” De directeur is ontstemd omdat er naar zijn mening eenzijdige besluiten zijn genomen, ondanks eerder gemaakte afspraken.
De samenwerking tussen De Nieuwe Ooster en Tot Zover staat duidelijk onder druk. Het zou spijtig zijn als dit ten koste ging van het museum. Het museum weet met originele tentoonstellingen doorgaans moeilijke thema’s bespreekbaar te maken en zet aan tot denken. De vorige expositie De Laatste Aai bijvoorbeeld, toonde respectvol het verdriet van baasjes over hun overleden dieren, maar toonde tegelijkertijd het contrast met het dierenleed door ons consumptiegedrag. Zaterdag opende Ik Ben Mijn Lichaam Niet, een poëtisch document waarin Vanesa Abajo Pérez in gesprek gaat met terminaal zieken.
De Nieuwe Ooster moet een museum als Tot Zover koesteren. Het museum maakt zaken rond de dood bespreekbaar en kan het verdriet rond de dood wellicht verlichten. Zoals Sluiter zegt: “We zijn niet groot, maar hebben met onze verhalen veel impact.” Momenteel voeren de partijen gesprekken over de ontwikkelingen. “We hebben wel wat meer begrip naar elkaar getoond,” meent Sluiter. Laten we hopen dat het genoeg is om tot een goede oplossing te komen.
Foto: Vanaf zaterdag 12 december in Museum Tot Zover de tentoonstelling – een film, een serie installaties en gedichten van dichter Maud Vanhauwaert – IK BEN MIJN LICHAAM NIET van Vanesa Abajo Pérez. In onze selfie-society draait alles om ons ego. Maar hoe ziet het er uit als we het leven ervaren door de ogen van de wereld in plaats van die van onszelf? Vanuit deze perspectiefwissel portretteert ze levensbedreigend zieke Nederlanders.
Kroniek van een aangekondigde verbouwing
