Laura Vegter schreef het boek Naar de Aarde, waarvoor ze negen ‘groene pioniers’ interviewde: van een wormenhotelbouwer tot iemand die strijdt voor drinkbaar rivierwater in Nederland. Ook beschrijft ze haar eigen zoektocht naar een zinvoller bestaan.
Drie jaar geleden zegde Laura Vegter (43) haar baan als coördinator en webredacteur op, zonder te weten waar ze dan haar geld mee zou gaan verdienen. “Ik wilde een ander soort leven,” vertelt ze aan tafel in haar beganegrondwoning in de Transvaalbuurt. “Weg van mijn baan en weg van de stad. Ik wilde al schrijvend een bijdrage leveren aan een groenere samenleving. Maar toen ik thuis zat, zonder werk, was ik eigenlijk wel geschrokken van mijn eigen stap. Iemand bracht me op het idee om een boek te schrijven over mensen die ook het roer hadden omgegooid.”
Hoe heb je de pioniers voor je boek geselecteerd?
“Steeds als ik over iemand hoorde of op internet las waarvan ik dacht: wauw, hoe durft iemand dát, heb ik contact gezocht. Zo kwam ik tijdens een filmavond iemand tegen die wormenhotels maakt. Dat vond ik best gewaagd. En ik hoorde over Lennard Duijvestijn, die op het landgoed Roggebotstaete werkt, en daarvoor in het bedrijfsleven. Ik maakte me voor mijn eigen situatie best wel druk hoe het met geld moest. Daarom ben ik ook koffie gaan drinken met Marc Siepman. Hij geeft workshops over de bodem, op donatiebasis. Daar leeft hij van. Hij heeft ‘geld verdienen’ losgelaten.”
In je boek schrijf je dat je je in de stad soms niet zo thuis voelt…
“Ik ben ooit een stadsmens geweest – tijdens mijn studie sociologie voelde ik me hier heel erg op mijn plek, maar de laatste tien jaar loop ik het liefst op blote voeten in het bos, of in een beekje. Ik vond het steeds heftiger worden om op een kantoor de hele dag achter de computer te zitten, en dan door de stenige stad naar huis… Ik had geen burn-out, maar ik kwam wel op een punt dat ik wist dat ik niet zo wilde leven. Ik wil sterren kunnen zien, de maan, en het gras onder mijn voeten… Wel heb ik steeds meer buurttuinen in Oost ontdekt. Op de Tugelaweg werk ik elke vrijdagochtend met een groepje mensen en op woensdag werk ik bij Oost Indisch Groen. Het was voor mij een ontdekking dat mensen samen in een tuin werken en aan een grote tafel van de oogst eten.”
De ondertitel van je boek is ‘Hoe word ik een groene pionier?’ Heb je op die vraag een antwoord gevonden?
“De pioniers hebben een combinatie van hun passie en hun kwaliteiten gevonden. Voor mij gaat de zoektocht door. Het maken van het boek heeft mij veel kracht gegeven. Al denk ik soms dat ik helemaal niks ben opgeschoten: ik woon nog steeds in de stad en zit voornamelijk achter de computer…”
Laura Vegter wil met haar boek bijdragen aan een groenere samenleving: ‘Ik ben ooit een stadsmens geweest’
