Sinds najaar 2019 beheren Volamos (Volleybal Amsterdam-Oost) en korfbalvereniging AW.DTV (Allen Weerbaar en De Tweede Vijfjarige) gezamenlijk een kantine in het nieuwe, duurzame Sportgebouw Zeeburgereiland. Beide verenigingen hebben een eigen hoekje ingericht, maar leven nadrukkelijk samen. Hierover, en over de ingebruikneming van de sporthal die nog gedeeltelijk in de steigers staat, spreek ik Saskia Hahn (jeugdbestuurslid Volamos), Mirte Jepma (langdurig Volamos-lid, tevens feestcommissie) en Koos Snel (vicevoorzitter AW.DTV).
Eindelijk een nieuwe sportgelegenheid op Zeeburgereiland.
Koos: “De gemeente wilde vaste bespelers van de sporthal en uiteindelijk zijn daar volleybal en korfbal uitgekomen. En ook turnen trouwens. Het is een mooie sporttoevoeging voor Zeeburgereiland en IJburg naast hockey, voetbal en basketbal. De sporthal zou eigenlijk eerder openen maar het is eindeloos vertraagd. De hal is zelfs nog niet definitief opgeleverd en dus ook niet officieel geopend. We wilden in 2018 al sporten, maar het werd januari 2019.”
Saskia (lachend): “Het was een moeizame bevalling, de officiële opening is al twintig keer uitgesteld geloof ik. Het maakt voor ons niet uit, wij zijn blij dat de sporthal er is.”
Is deze samenwerking liefde of een verstandshuwelijk?
Koos: “Wij kenden elkaar niet, maar vanaf het begin hebben we een goede relatie. De gemeente wil liever een commerciële uitbater in de kantine, daar hebben we gezamenlijk weerstand tegen geboden. Commercieel uitbaten lukt vrijwel nergens. Wij draaien met vrijwilligers en hopen een soort buurthuisfunctie te creëren. We zouden dit graag met andere sportgebruikers en de buurt willen voortzetten. We mogen blijven tot mei, daarna moet de gemeente een beslissing nemen.”
Saskia: “We hebben elkaar nodig. Dus een wat gedwongen huwelijk, maar het pakt goed uit. Wij volleyballers zaten in Sporthal Zeeburg, met een uitbater, dus waren totaal onervaren in kantinebeheer. Het was even wennen, we doen nu meer vrijwilligerswerk, maar de combinatie met korfbal is daarin ideaal.” Koos: “Ze zijn er naadloos in meegegaan.” Mirte: “Ik vind het heel leuk, na een training blijven meer mensen hangen, een groepsgevoel ontstaat, het is een warm bad voor nieuwe leden. Dat ontstaat makkelijker doordat we zelf de kantine konden inrichten. En volleyballers fluiten elkaars wedstrijden, dat is normaal. Nu hoort kantinewerk erbij en dat gaat steeds beter.”
Zien jullie nog andere samenwerkingsmogelijkheden?
Koos: “Ik zou het mooi vinden als je elkaar ook sportief bevrucht; de volleyballers gaan een keertje korfballen of andersom. Sprongtechnieken zouden we kunnen afkijken van elkaar, of het blokken.” Mirte: “Volleyballers zijn gewend te kijken waar de bal heen wordt geslagen, korfbal is dynamischer. Je kijkt steeds actief waarheen je kunt spelen, daarvan zouden we kunnen leren.”
Welke vooroordelen bestaan er tussen volleyballers en korfballers?
Saskia (lachend): “Het zogenaamd gemengd douchen van korfballers gaan we maar niet noemen… En dat volleyballers allemaal twee meter zijn. Boven zei net iemand: ‘Wat zijn ze klein!’”