A late Quartet
Is de liefde voor muziek genoeg om een groep bij elkaar houden?
Drie mannen en een vrouw komen onder luid applaus het podium op. Als de rust is wedergekeerd neemt het strijkkwartet plaats. De eerste violist maakt zich op om het stuk van Beethoven in te zetten, als de vier elkaar nog een laatste blik toewerpen. Veelbetekende blikken, die verraden dat er achter die harmonieuze geheel heel wat haat, liefde en wanhoop schuilgaat. Het is het perfecte begin van A Late Quartet. Wat volgt is een fascinerend inkijkje in The Fugue. Een strijkkwartet dat bijna 25 jaar bestaat, maar op het punt staat uit elkaar te vallen. Belangrijkste reden: de diagnose die de nestor van de groep, Peter (Christopher Walken), van de dokter krijgt: Parkinson. De impact van deze mededeling zorgt voor een kettingreactie aan emoties en lang opgekropte frustraties die als donderslag bij heldere hemel hun weg naar boven weten te vinden.
**** Filmkrant: “Zilberman is documentairemaker van huis uit, en zijn kennis van de klassieke muziekwereld zorgt ervoor dat wat clichématig had kunnen worden, hier blijft overtuigen. Daarbij wordt hij geholpen door een cast die perfect op elkaar ingespeeld is en geen valse noot laat horen. De finale uitvoering, ingeleid door Walker in misschien wel zijn beste acteermoment ooit, is van grote schoonheid. En daar hoef je niet eens muziekkenner voor te zijn.”