Velen kennen JOS Watergraafsmeer van het nummer van The Nits. Maar behalve een roemrijk verleden heeft de club uit Oost ook een gouden toekomst. Al moet het er wel een beetje gezellig blijven natuurlijk.
Voor een woensdagmorgen is het behoorlijk druk op het terrein van JOS Watergraafsmeer. Overal zijn krasse ouderen aan het werk, ook wel ‘de bouwploeg’ genoemd. Ze voorzien kleedkamers van een likje verf en repareren hier en daar wat kapotte spullen bij de voetbalclub. Even verderop, in de bestuurskamer, zit voorzitter Joop Vlug (54) achter de computer. Hij werkt snel nog even de administratie bij. Af en toe is er een koffiepauze. Dan komt iedereen bij elkaar.
De saamhorigheid op deze morgen is kenmerkend voor de voetbalclub, vertelt Vlug later. JOS Watergraafsmeer mag dan een gerenommeerde eersteklasser zijn – niet voor niets won de club in 2011 en 2012 de Amsterdam Cup – prestaties zullen nooit ten koste gaan van de sfeer en gezelligheid. “Het eerste elftal draait nu enorm goed in de eerste klasse. We willen graag naar de hoofdklasse. Maar de derde helft vinden we ook belangrijk.”
JOS (Jeugd Organisatie Sportclub) fuseerde in 1995 met Watergraafsmeer en kent ongeveer vijfhonderd leden. Daarmee is de club behoorlijk uit zijn jasje gegroeid. Met name op de zaterdag is er bijna geen ruimte meer voor nieuwe leden. Vlug: “Soms moeten er zelfs om half vijf nog wedstrijden worden gespeeld.” Dan, lachend: “Met als bijkomend voordeel dat de kantine langer openblijft. Er is dan altijd een goed sfeertje.”
Bekend is de club vooral van het nummer dat The Nits in 1987 schreven: J.O.S. Days. Daarin vertelt zanger Henk Hofstede over de grote indruk die het tussen de voetbalvelden staande monument met namen van oorlogsslachtoffers als jochie op hem maakte. En de schande die het was om als eerste van de familie niet tot de vereniging te worden toegelaten. “Hij was gewoon niet goed genoeg,” weet Vlug. “Henk kon beter overweg met een gitaar dan met een bal.”
Voor elke thuiswedstrijd van het eerste elftal schalt J.O.S. Days nog steevast uit de luidsprekers. De voorzitter wijst op een ingelijste cartoon in de bestuurskamer, waarop ook de opa van Henk Hofstede is getekend. “Hij was in 1920 één van de oprichters van JOS. Toen we drie jaar geleden ons 90-jarig jubileum vierden, was de moeder van Henk er ook. En Henk zelf heeft het nummer toen live in de kantine gespeeld.”
Het oorlogsmonument waarover Hofstede zingt, bestaat echter niet meer. Door onzorgvuldig handelen werd het in de jaren zeventig gesloopt. Niemand weet wie het heeft weggehaald of waar het is gebleven. “Doodzonde,” zegt Vlug. Hij is nog wel eens gaan zoeken of hij restanten kon vinden. “Ik dacht: misschien ligt het op gemeentewerven of zo. Maar die zoektocht heeft niets opgeleverd. Ik heb nooit meer iets gevonden.”
Behalve van J.O.S. Days is de club uit het Amsteldorp ook bekend vanwege Rinus Michels, de man die in de jaren zeventig en tachtig grote successen behaalde met Ajax en het Nederlands elftal. Michels, toen nog een gymleraar voor dove kinderen, kwam in 1960 naar JOS, omdat hij goede verhalen over de club had gehoord. Hij ging het eerste, tweede, derde en de A1 trainen. Prompt werden alle vier die teams kampioen. Vlug: “Als ik de verhalen mag geloven, was Michels toen een aardige man. Niet de Generaal of Sfinx waarvoor hij later werd versleten. Hier was hij nog gewoon Rinus.”
Michels bedacht in die tijd ook een bijnaam voor JOS: Jenever Ons Streven. Het mocht allemaal wel wat serieuzer, vond hij namelijk. De bijnaam is nog steeds in zwang voor JOS. En zo komen we als vanzelf weer bij de saamhorigheid terecht. Droomt Vlug weleens van de Topklasse, het hoogste amateurniveau? Hij schudt zijn hoofd en zegt: “Dan komen hier tegenstanders op bezoek uit de buurt van Rotterdam. Die parkeren hier hun bus en zijn om kwart over vier weer op weg naar huis. En misschien brengen ze maar tien supporters mee. Het moet wel een beetje gezellig blijven natuurlijk.”
Door Iwan Tol
Lees ook:
‘Het doet toch iets met me als ik achter een paar wereldbillen hang’ (21-11-2013)
De favoriete hardlooproutes van Hans Sibbel: ‘Soms loop ik op met een varend schip’ (28-10-2013)
Meer Sport
Trots op de vrijwilligers en bestuursleden, JOS Watergraafsmeer is een familieclub met een rijk verleden.