De komst van een groot Erotisch Centrum houdt de gemoederen bezig. Maar zo ingewikkeld hoeft het niet te zijn. De 21ste-eeuwse oplossing is in elk stadsdeel aanwezig.
Terwijl Oost de erotische dans ontsprong, zijn Zuidas of NDSM aangewezen als kandidaat voor de nieuwe hoerenbuurt van de stad. De gemeente is vastbesloten honderd raamkamers te verhuizen naar één groot sekspaleis met veel vertier. Daarmee wil het ook de overlast uit het centrum verplaatsen. Denk aan coffeeshops, straathandel in drugs, dronken hooligans en blowende lowbudgettoeristen.
De denktank van de gemeente heeft er vier jaar over gedaan, maar zelden met zo’n mager resultaat. Wat in het voornemen van burgemeester Halsema vooral mist, is het vermogen dit vraagstuk baanbrekend en 21ste-eeuws te benaderen. Terwijl het niet zo ingewikkeld is.
Vier stappen
De enige strategie die kan werken: verdeel en heers. Het stappenplan dat ik de gemeente aanreik deelt de Wallen op in elementen: onschuldig toeristisch groepsvertier, sekswerkers en hun schuchtere behoeftige klanten, hooligans en criminelen. Trek deze elementen – die eigenlijk niks met elkaar te maken hebben – rigoureus uit elkaar.
Stap 1)
Begin bij de Wallen zelf. Haal niet honderd vrouwen weg maar gewoon allemaal. Maar: haal de rosse buurt daar niet weg. Een wijk waar sinds de 15de eeuw de prostitutie is gehuisvest zet je niet in een verhuiswagen. Je kunt sekswerk daar terugdringen – maar niet de sekskermis die Red Light District heet. Zet poppen of desnoods acteurs in de afgesloten raamkamers – laat extra veel rode lichten branden – en we houden een geinig openluchtmuseum over waar toeristen zich wanen in het 20ste-eeuwse Amsterdam, toen de meest libertijnse stad van de wereld. Voor betaalde seks moet je er niet zijn. Het wordt er veel rustiger maar de Wallen behouden die vrij brave dertig procent van hun publiek.
Stap 2)
Verplaats de prostitutie niet en bloc maar herverdeel. Stel circa tien kleinschalige buitenwijklocaties samen. Koppel het niet aan entertainment, drank en drugs – dat is 20ste-eeuws. Bezoek gaat met een privacybestendige app uitsluitend op afspraak. Verlegen en behoeftige mannen hebben dit nodig, verschaf het ze. Zo halen we nog eens dertig procent stille stiekeme mannen weg van de Wallen – tot hun eigen opluchting.
Stap 3)
Promoveer sekswerkers tot zorgprofessionals met een specialisme – het oudste beroep van de wereld verdient deze upgrade. We hebben het nooit beseft maar deze fysieke handeling is doodgewone poliklinische zorg. Goede professionals besparen de maatschappij veel ellende.
Stap 4)
Plaats de branche in een goed geoutilleerd zorghotel (tien tot vijftien kamers) dat in elk stadsdeel klaarstaat. In of aan een ziekenhuis of medisch centrum. Deze grootschalige omgeving neemt de kleinschalige paramedische afdeling makkelijk in zich op. Nachtreceptie, beveiliging, communicatieapparatuur en privacybewuste, integere omgangsvormen zijn bij personeel en bezoekers in ziekenhuizen altijd al pico bello. De code is reeds: niet vragen naar reden van bezoek.
Zet de zorghotels op als een veilige betrouwbare keten, in eigendom en beheerd door de sekswerkers zelf. Pooiers krijgen er geen poot aan de grond. Beheersbaarheid is het uitgangspunt, en veiligheid, hygiëne, educatie en voorlichting zijn essentieel – zoals altijd in de medische wereld. Het mag in dat zorghotel best gezellig en romantisch zijn, seks is geen klinische handeling.
Voor ik het vergeet: voor ongeveer dertig procent van de Wallengangers biedt dit geen alternatief. De hooligans en criminelen. Die groep kan voorlopig nog even terecht in al die steden die prostitutie 20ste-eeuws hebben georganiseerd als anoniem en ondoorzichtig massavertier.
Verdeel de seks – en heers
