De directeur van Lowlands kwam op zijn achttiende ‘thuis in Amsterdam’ en dompelde zich onder in de nachtcultuur. Nu houdt hij kippen, met uitzicht op het IJ.
De afspraak vindt plaats net over de Schellingwouderburg aan de Nieuwendammerdijk in Noord. Ook hier wordt de Brug bezorgd en daarom hebben we een afspraak gemaakt met de directeur van het leukste popfestival van Nederland. De woonboot van Van Eerdenburg is imposant, het uitzicht op het IJ is geweldig en hond Sunny en een stuk of drie kippen completeren dit idyllische plaatje.
Van Eerdenburg groeide op in het plaatsje Een in Drenthe, waar zijn ouders een camping runden. Met een korte tussenstop in Amersfoort verhuisde hij op zijn zeventiende naar een veel te duur rotkamertje aan het Kwakersplein Amsterdam. “Ik had een baantje bij een drukkerij aan het Jonas Daniël Meijerplein en stak op mijn eerste werkdag de Bilderdijkstraat nietsvermoedend over. Het was 1 maart 1980 en de Vondelstraat werd net ontruimd. Ik werd bijna in mijn bil gebeten door een politiehond en toen werd ik zo kwaad dat ik eerst een uur stenen heb staan gooien. Toen ben ik me gaan verdiepen in de kraakbeweging en sindsdien bewoonde ik kraakpanden in vooral de Staatsliedenbuurt.”
Om uiteindelijk in Oost te belanden.
“Dat was begin jaren negentig, toen woonde ik vijf jaar op het Steve Bikoplein. Ik werkte bij platenmaatschappij Boudisque en was verantwoordelijk voor het pluggen van artiesten. Het kwam erop neer dat ik moest zorgen dat onze artiesten op radio en tv kwamen. De house kwam op en het waren de hoogtijdagen van clubs als de RoXY.”
Met welke bands werkte je?
“Van Nederlandse groepen als Eton Crop, 2 Unlimited en Quazar tot mega-acts in wording als The Prodigy. Terugkijkend was het een geweldige tijd. Mijn werkdag begon meestal rond de klok van tien tot een uurtje of zes. Daarna ging ik naar huis om te eten en even te slapen. Om 00.00 uur pakte ik de fiets naar de RoXY en rolde dan om vijf uur mijn bed in. Om vervolgens om tien uur weer naar mijn werk te gaan. Dat ging zo vijf avonden per week. Het was de tijd van Joost van Bellen, Dimitri en Per. Geweldig, maar ook een tikje wild.”
De sfeer in Oost was toen anders.
“Het was behoorlijk rauw. Niet lang nadat ik er woonde kocht Erwin Blom (zanger van Eton Crop) er een huis en ik woonde naast Peter van Brummelen, destijds en nog steeds popjournalist bij Het Parool. Ik heb er eigenlijk heel fijn gewoond, tot ik verkering kreeg met mijn huidige echtgenote en bij haar introk in een zijstraat van de Haarlemmerstraat. Toen dat wegens gezinsuitbreiding te klein werd zijn we op Sporenburg gaan wonen. Een jaar of zes terug zijn we hier in Noord gaan wonen.”
Met kippen in de tuin en een café op kruipafstand.
“Het is geweldig. Hier op de dijk zit ’t Sluisje, een echt buurtcafé. Boodschappen doe ik op het Purmerplein en bij bakkerij Ex haal ik fantastisch zuurdesembrood. Als je er niet op tijd bij bent, is dat op. Iets verderop zit Landmarkt, met nadruk op biologisch. Ook met restaurants als de Goudfazant en FC Hyena en brouwerij Oedipus is het prima toeven. Op loopafstand komt overigens Roest, vroeger in Oost. De hele buurt is tegen, maar ik niet. We hebben net voor we hier kwamen op vijfhonderd meter van Roest gewoond en nooit overlast ondervonden. Ik begrijp de mensen die klagen niet. Veel van hen waren vroeger zelf kraker en nu ze een huis van een miljoen bezitten, lopen ze te piepen.”
Je bent alweer druk bezig met de komende editie van het festival dat hopelijk in het weekend van 20 augustus plaatsvindt. Hoe kan een bandje een plekje op het festival veroveren?
“In hetzelfde weekend van Lowlands heb je Pukkelpop in België, Frequency in Oostenrijk en Green Man in Wales. Met die programmeurs hebben we contact. De grote bands schuiven in dat weekend een beetje door. Vervolgens is het ook een beetje een pikorde. Een beginnende groep die een keer in de bovenzaal van Paradiso heeft gespeeld wordt in de middag geprogrammeerd, en als je de AFAS uitverkoopt sta je in een grotere tent later in de avond.”
Mocht het festival dit jaar doorgaan dan zullen er vooral Nederlandse bands komen.
“Dat denk ik niet. We hebben altijd een selectie aan goede Nederlandse bands, maar omdat we aan het eind van het seizoen zitten, zijn er al veel festivals geweest waar die bands dan al gespeeld hebben. Wij gaan liever voor iets uniekers en dat is vaak internationaal. Maar bij Nederlandse bands creëren we toch ook vaak iets heel bijzonders rond hun optreden zoals de show van De Staat twee jaar terug. Dat optreden in de Alphatent was echt legendarisch. Dit jaar komen The Opposites headlinen, gewoon omdat ze het waard zijn. Dat geldt ook voor Eefje de Visser. Nu maar hopen dat het doorgaat.”
Mocht je deze idyllische plek ooit verlaten, waar ga je dan naartoe?
“Ik heb een hutje op het strand van Texel en na een Lowlands-weekend ga ik daarnaartoe. Mijn adrenalinepeil is dan zo hoog en er zit zoveel spanning mijn lijf, dan moet ik naar beneden komen. Dan is het echt beter dat ik op Texel ga zitten in mijn eentje en ik niks en niemand heb om me op af te reageren. Alleen Sunny tolereer ik dan.”
Foto: Eric van Eerdenburg met zijn haan, die eigenlijk geen naam heeft maar die we Cocky mogen noemen en die ervan houdt om geaaid te worden.
