Dit is het tegenovergestelde van een verbodsbord: het ligt op straat, valt nauwelijks op en toch lijkt het te werken. En dat kun je van al die verbodsborden niet zeggen. Een sympathiek tuintje, zomaar een poging het straatvuil terug te dringen waar iedereen van baalt behalve degenen die het veroorzaken.
Ondergrondse afvalcontainers leggen de gemakzucht van de mens bloot. Zo hardnekkig is de sluikstort (een geweldige ambtelijke term voor het straffeloos achterlaten van troep) dat handhavers eraan voorbijrijden, meldingen pas na vijf maanden worden beantwoord en daders niet eens meer de moeite nemen hun adresstickers los te peuteren van de achtergelaten webwinkeldozen. Hopeloos – maar toen kwamen ineens die tuintjes, keurig om de containers heen gevouwen: ziet er aardig uit en maakt het de sluikstorters lastig. Waarschijnlijk is het een experiment, het tuintjesbedrijf gebruikt dure taal als ‘3D-geprint’ en ‘buurtparticipatie’, ze bieden zelfs ‘nazorg’, maar je kunt het ook zien als gewoon een innemende manier om de afvalterreur te lijf te gaan. Werkt het niet, heb je toch zomaar een tuintje staan in het woud der verbodsborden.
Locatie: Eva Besnyöstraat
Schrijver Toine Heijmans verzamelt op deze plek de verkeersborden van Amsterdam-Oost. Ook iets gezien? toine@debrugkrant.nl