Sportverenigingen krijgen rake klappen door corona, ook Roeivereniging RIC. Mirjam van Klink, commissaris jeugdroeien, vertelt in een anderhalvemetergesprek met prachtuitzicht op Amstel en Berlagebrug over de heropening van RIC (ongeveer 550 leden). Het verenigingsgebouw is bewegwijzerd door plakpijlen in clubkleur oranje. Barkrukken zijn collectief vastgebonden met de bekende rood-witte afzetlinten en rondom de bar hangt een meterslang plastic hoestscherm.
Hoe groot is de schade voor RIC?
“In het voorjaar zijn er grote wedstrijden op de Amstel, zoals de Head of the River en de Heineken Roeivierkamp. Die werden natuurlijk afgelast. Dat waren de eerste grote klappen, financieel en sportief; daar train je voor, en tijdens die wedstrijden is de vereniging één bruisend geheel. Ik zou zelf ook meedoen en hoopte eerst dat we snel weer open konden. Het was heel raar dat er ineens niets meer was. We waren lamgeslagen, misschien wel. Zondag 15 maart werd er nog geroeid, daarna was het klaar. Half april is de jeugd weer begonnen. We zijn aan het opstarten, over enkele maanden zal de echte schade duidelijk worden. RIC heeft naar aanleiding hiervan een financiële tegemoetkoming aangevraagd bij de gemeente, die inmiddels is toegekend. Vraag is of alle leden hun lidmaatschap kunnen blijven betalen en of we daarvoor regelingen moeten treffen. We willen dat iedereen betrokken blijft en niet hierdoor opzegt.”
Hoe heeft het RIC-bestuur zich erdoorheen geslagen?
“Er had net een bestuurswisseling plaatsgehad, ik vond het best pittig. We moesten elkaar leren kennen én er moest veel gebeuren; we hielden bijna wekelijks onze leden op de hoogte. We vergaderden veel, via Zoom en daarna weer hier, op veilige afstand. Het was flink doorbijten, we moesten een wiel uitvinden dat niemand kende en leerden elkaar daarom goed kennen. Alle protocollen voor de nieuwe start schreven we samen.”
Welke veranderingen zijn er sinds corona?
“Kinderen tot twaalf jaar mochten snel weer in een meerpersoonsboot, kinderen vanaf twaalf niet. Inmiddels weer wel, maar nog niet in een acht. Alles gaat in stapjes; de soos is dicht, we hebben nu koffie to go. We hadden tijdsloten gemaakt, ondertussen zijn de mogelijkheden wat verruimd. Roeien in eenpersoonsboten vonden veel jeugdleden spannend, dat zijn ze niet gewend. Er is meer omgeslagen dan normaal, de veiligheid was een aandachtspunt. Volwassenen roeien voorlopig in eenpersoonsboten en we hebben één boot met anderhalve meter tussen de zitplaatsen en het stuur, die is geschikt voor meer mensen. En als je familie bent kun je wel in een meerpersoonsboot. Sommige ploegjes spreken hier voor de deur af voor andere activiteiten, bijvoorbeeld gezamenlijk fietsen of wandelen. Deze periode bestaat veel uit afwachten. Roeien in achtpersoonsboten is ingewikkeld: de intensiteit is hoog, er wordt veel gezweet en dat geeft risico’s. Daarvoor moeten oplossingen komen, een verlossende datum hebben we niet.”
Roeivereniging RIC richt zich op na coronacrisis: ‘Het was flink doorbijten’
