De heer Bouweriks (89) woont al jaren met plezier in De Open Hof. ’s Middags zit hij graag beneden, voor een kopje koffie en een glas wijn, in de avond eet hij ‘lekker rustig’ op zijn kamer. Maandelijks doet hij mee aan zijn favoriete activiteit. “Hij sleepte al veel prijzen in de wacht.”
Het voelde meteen vertrouwd in De Open Hof, omdat hij al in de buurt woonde, in Amsteldorp. “Dan heb je aansluiting, je kent mensen.” Met zijn vrouw koos hij destijds dit huis uit, haar foto hangt aan de muur in zijn kamer. Het uitzicht op de Fizeaustraat is er licht en wijds. Op tafel ligt een kleedje, er staan bloemen, vazen en porseleinen beelden. Ria: “Daar houdt-ie van. Toen mijn moeder overleed heb ik wat van haar spulletjes aan hem gegeven. Samen hebben we er wat leuks van gemaakt.”
Ria is een goede vriendin die ‘Ome Ko’, zoals ze hem noemt, bijna dagelijks bezoekt. Samen met Ilse en Ruud. Ze leerde hem kennen toen haar moeder in De Open Hof woonde. “Sindsdien zijn we vrienden.” Ilse was in diezelfde periode aan het revalideren in het huis. Met zijn drieën komen ze om een uur of half drie, dan gaan ze naar beneden, naar de koffieruimte. Meneer Bouweriks: “Dan drinken we koffie, en een wijntje of twee, en nemen we de dag door.” Ria: “Gezellig even klessebessen.”
Hoe is het om in een verpleeghuis te wonen? “Nou, dat bevalt me goed. De bewoners hier zijn leuk.” Meneer Bouweriks gaat soms naar muziekactiviteiten. In ieder geval doet hij altijd mee aan de maandelijkse bingo in huis zijn en ook wel in het naastgelegen wijkservicepunt Hoekhuis. “Dat vind ik leuk ja. Zie je die beer op de stoel? Die heb ik gewonnen.” Ria: “Nou, je hebt ook wel eens vier prijzen mee naar huis genomen.” Ze lachen. “En toen je die rubberboot won, weet je nog?” Hij knikt. Het zijn mooie herinneringen.
Meneer Bouweriks wordt al vroeg wakker, dan staat-ie op en drinkt hij koffie. “Alles op m’n gemakkie. Dan ga ik naar beneden voor het ontbijt, en later voor de lunch op het Hofplein waar altijd mensen zijn. Avondeten doe ik het liefst op mijn kamer, dat komen ze brengen. Daar is het rustig, fijn.”
Eenzaamheid kent meneer Bouweriks gelukkig niet. “Daar heb ik weinig last van.” Ria: “Hij gaat zijn gang wel, gaat ook lekker buiten zitten, kletsen met bewoners.” Meneer Bouweriks: “Er is heus weleens wat, maar ik heb het goed hier. Je hoeft er niet tegenop te zien. Ik zou zeggen: kom gewoon eens kijken.” advertorial
Bijschrift foto:
Meneer Bouweriks in zijn kamer in De Open Hof. Met zijn trouwe vrienden neemt hij bijna bijna dagelijks de dag door. “Ik heb het goed hier.”
Een kijkje achter de schermen bij Zorggroep Amsterdam Oost (ZGAO)
Deel 57