‘Kijk een boa,’ zei mijn dochter van drie. Ze kan de koeien al van de schapen onderscheiden en dus ook de boa’s van de gewone mensen. ‘Wat veel boa’s, hè?’ ging ze verder. ‘Een hele kudde.’
Het waren inderdaad veel ambtenaren die in hun felle hesjes op de mensen in de Javastraat waren losgelaten. Ik was voor de burgeroorlog ooit in de Syrische badplaats Latakia, waar de mensen flaneerden langs kramen met sokken. Daar deed het hier aan denken, ze liepen gewoon met z’n allen zinloos van niks naar nergens vanwege de lentezon.
Dat geluk duurde niet lang, want daar was de kudde.
Een veilig idee.
Marcel van Roosmalen: De kudde
