Liesbeth (48) verhuist in december met haar vriend en zoontje naar een huurwoning in blok 7 in de Theo Koomenbuurt op Zeeburgereiland. Ze ziet op tegen de wind. Maar, lacht ze: “Ik kijk enorm uit naar de patat van de plaatselijke snackbar.”
“We zochten een huis en zagen de pioniers gezocht-advertentie via WoningNet,” zegt Liesbeth. “Ik kende de plek al, fiets er vaak doorheen.” Het is een grappig gebied, vindt ze. “Nog niet helemaal netjes.”
Vooral het idee van inspraak triggerde. “Ik vind bijvoorbeeld de inrichting van de binnentuin belangrijk. We hebben iets kunnen zeggen over de beplanting en de route van de paden. Het wordt nu een fijne parkachtige plek waar maar mijn zoontje rustig kan spelen.” Met ook een natuurlijke speeltuin. “Het is leuk om te merken dat je daar met andere huurders heel eensgezind over kunt zijn.”
Sinds het moment van inschrijving mistte Liesbeth niet een bewonersbijeenkomst. Ze kijkt voor zich uit, richting de Schellingwouderbrug. “Het idee van samen iets kunnen bereiken, door een vorm van overleg, spreekt me erg aan.” Al had ze over sommige zaken – zoals de indeling van de woning – best nog meer te zeggen willen hebben gehad. “Dit is een goed begin van een proces dat in toekomst breder gedragen kan worden.”
Dat ze door alle meetings een deel van haar buren al kent, is ook fijn. “Je stapt makkelijker op elkaar af, even iets vragen of iets lenen.” Ze hoopt daarom dat de wijk een beetje kleinschalig blijft. “Dan zullen we die saamhorigheid blijven voelen.”
“Ik hoop ook dat de connectie met het water behouden blijft. En vooral dat er over water een betere verbinding met stad komt.” Er wordt gesproken over een pontje, al zou daar nog vier op gewacht moeten worden. “Waarom kan dat niet sneller? Het maakt de route naar de binnenstad korter en aangenamer. Nu is die letterlijk een winderige brug te ver. Daar wil ik me voor inzetten.”
In december verhuist het gezin, het fietsen blijft nog even een kwestie. Maar gelukkig is er die patatkraam, aan de voet van de Amsterdamsebrug. “Dat wordt eens per zes weken friet halen,” zei ik tegen mijn vriend. “Veel te vaak, vindt hij.” Een lange lach. Ze komen er samen vast wel uit.
Special De Alliantie Zeeburgereiland. advertorial.